تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره یس
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 36. یس آیه 35،34

آیه
وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ‏
لِیَأْکُلُواْ مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ
ترجمه
و در آن، باغ‏هایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم و در آن چشمه‏ها شکافته و روان ساختیم.
تا از میوه‏ی آن و آن چه‏دستانشان به عمل آورده است، بخورند، پس چرا سپاسگزاری نمی‏کنند؟
نکته ها
در قرآن از میان میوه‏ها نام انگور و خرما بیش‏تر به کار رفته و این یا به خاطر نقش غذایی این دو میوه است و یا به خاطر در دسترس بودن آنها یا تنوّع گونه‏های آنها یا بهره‏گیری از خشک و تر آن دو و یا جهات دیگر.
دو کلمه «نخیل» و «اعناب» به صورت جمع بکار رفته است، زیرا هر یک از خرما و انگور دارای انواع زیادی هستند.
پیام ها
1- در تغذیه نقش اول با حبوبات و دانه‏هاست و سپس میوه‏ها. «اخرجنا منها حَبّاً... جعلنا فیها جنّات»
2- وظیفه انسان در برابر نعمت‏ها، معرفت و شکر است. (خداوند زمین مرده را زنده می‏کند و گیاهان و میوه‏ها را در دسترس قرار می‏دهد تا انسان بخورد و شکر کند.) «لیأکلوا من ثمره... أفلا یشکرون»
3- تولید فرآورده‏های مختلف از میوه‏ها، مورد پذیرش قرآن است. «و ما عملته ایدیهم»
4- بیان نعمت‏ها، سبب ایجاد روح شکرگزاری در انسان است. «أفلا یشکرون»