آیه
وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ
لِیَأْکُلُواْ مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ
ترجمه
و در آن، باغهایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم و در آن چشمهها شکافته و روان ساختیم.
تا از میوهی آن و آن چهدستانشان به عمل آورده است، بخورند، پس چرا سپاسگزاری نمیکنند؟
نکته ها
در قرآن از میان میوهها نام انگور و خرما بیشتر به کار رفته و این یا به خاطر نقش غذایی این دو میوه است و یا به خاطر در دسترس بودن آنها یا تنوّع گونههای آنها یا بهرهگیری از خشک و تر آن دو و یا جهات دیگر.
دو کلمه «نخیل» و «اعناب» به صورت جمع بکار رفته است، زیرا هر یک از خرما و انگور دارای انواع زیادی هستند.
پیام ها
1- در تغذیه نقش اول با حبوبات و دانههاست و سپس میوهها. «اخرجنا منها حَبّاً... جعلنا فیها جنّات»
2- وظیفه انسان در برابر نعمتها، معرفت و شکر است. (خداوند زمین مرده را زنده میکند و گیاهان و میوهها را در دسترس قرار میدهد تا انسان بخورد و شکر کند.) «لیأکلوا من ثمره... أفلا یشکرون»
3- تولید فرآوردههای مختلف از میوهها، مورد پذیرش قرآن است. «و ما عملته ایدیهم»
4- بیان نعمتها، سبب ایجاد روح شکرگزاری در انسان است. «أفلا یشکرون»