آیه
أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَی عَلَی اللَّهِ کَذِباً فَإِن یَشَإِ اللَّهُ یَخْتِمْ عَلَی قَلْبِکَ وَ یَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه
آیا میگویند (که محمّد) بر خدا دروغی بسته است، پس اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مینهد. خداوند باطل را محو و حقّ را با کلمات خویش استوار میسازد همانا او به راز سینهها آگاه است.
نکته ها
همان گونه که منحرفین در مسئله رسالت میگفتند: پیامبر بشری مثل ماست و ادّعای رسالتش افترا بر خداست، در مسئله امامت نیز چنین نسبتی را دادند.
این آیه میفرماید: اگر پیامبر بر خدا افترا ببندد ما بر او غضب کرده و بر دل او مهر میزنیم، نظیر آنجا که میفرماید: «لو تقوّل علینا بعض الاقاویل لاخذناه منه بالیمین ثمّ لقطعنا منه الوتین»** حاقّه، 44 - 46.*** اگر سخنی را به دروغ به ما نسبت دهد، شاهرگش را میزنیم.
«ذات الصدور» یعنی افکاری که سینهها را تصاحب کرده است.
پیام ها
1- بعضی که نمیخواستند مودت اهل بیت را رسالت شمرند گفتند: پیامبر به خدا دروغ بسته که میگوید مزد رسالتم مودّت قربی است. «ام یقولون افتری»
2- برای روشنگری باید شبهات را طرح و پاسخ داد. «ام یقولون... فان یشأ اللّه»
3- افترا از هیچ کس پذیرفته نیست. «یختم علی قلبک» (اگر پیامبر کوچکترین دروغ بر خدا میبست، کذب وی فاش و از نعمت دریافت وحی محروم میشد.)
4- مهر نهادن بر دل بزرگترین عذاب الهی است، چون کیفر بزرگترین گناه میباشد. «افتری... یختم»
5 - قلب مرکز دریافت وحی است. «یختم علی قلبک» (همان گونه که جای دیگر میفرماید: وحی بر قلب تو نازل شد. «نزل به الروح الامین علی قلبک»** شعرا، 194.***)
6- سنّت خداوند بر محو باطل و پایداری حقّ است. «یمح اللّه... یحقّ الحق»
7- خداوند پیامبرش را با وعده نابودی باطل و پیروزی حقّ دلداری میدهد. «یقولون افتری... یمح اللّه الباطل و یحقّ الحقّ»
8 - پیامبر نه تنها به خدا افترا نبسته بلکه فکر افترا هم ننموده است. زیرا خدا به اسرار نهفته سینهها آگاهی کامل دارد. «انّ اللّه علیم بذات الصدور»