تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره شوری
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 42. شوری آیه 13

آیه
شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّی‏ بِهِ نُوحاً وَالَّذِی أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَی‏ وَعِیسَی‏ أَنْ أَقِیمُواْ الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِیهِ کَبُرَ عَلَی الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَآءُ وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ‏
ترجمه
از (احکام) دین آنچه را به نوح سفارش کرد، برای شما (نیز) مقرّر داشت و آنچه به سوی تو وحی کردیم و آنچه ابراهیم و موسی و عیسی را بدان سفارش نمودیم آن بود که دین را به پا دارید و در آن دچار تفرقه نشوید، آنچه مردم را بدان دعوت می‏کنی بر مشرکان سنگین است. خداوند هر که را بخواهد به سوی خویش بر می‏گزیند و هر که را به درگاه او رو آورد به سوی خویش هدایت می‏کند.
نکته ها
در این آیه، نام هر پنج پیامبر اولوا العزم آمده است: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی‏علیهم السلام و پیامبر اسلام‏صلی الله علیه وآله.
محور دعوت انبیا یکی بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحید و معاد، تقوی و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدین و رسیدگی به محرومان دعوت می‏کردند.
«شَرَع» از «شریعة» به معنای راهی است که مردم را به ساحل رودخانه‏های بزرگ می‏رساند، مانند شریعه‏ی علقمه برای رسیدن به آب رود فرات. از آنجا که احکام دین، راه رسیدن به کمالات است، به آن شریعت گفته می‏شود.
در قرآن، کلمه «ادیان» نداریم، چون دین الهی یکی بیش نیست.
پیام ها
1- خداوند براساس علم بی‏پایان خود، شریعت‏ها را برای مردم قرار داد. «انّه بکلّ شی‏ء علیم شرع لکم...»
2- دین و شریعت در راستای منافع انسان است. «شرع لکم»
3- نوح، اولین پیامبری است که دارای شریعت جامع بوده است. «شرع لکم من الدین ما وصّی به نوحا»
4- اسلام دین جامع است و تعالیم همه‏ی پیامبران پیشین را در بردارد. «ما وصّی به نوحا... و ما وصّینا به ابراهیم و موسی و عیسی»
5 - وحدت واقعی در سایه دین الهی امکان دارد. «اقیموا الدین ولا تتفرقوا»
6- مانع اقامه دین و اجرای احکام آن اختلافات دینی است. «اقیموا الدین و لاتتفرقوا»
7- وحدت مؤمنان برای مشرکان سخت است. «لا تتفرّقوا... کبر علی المشرکین»
8 - مشرکان را به حقّ دعوت کنید گرچه بر ایشان سنگین است. «کبر علی المشرکین ما تدعوهم الیه»
9- نبوّت، منصبی الهی است و خداوند افرادی را که لایق می‏داند برمی‏گزیند. «یجتبی الیه»
10- خداوند، انبیا را قبل از آنکه رهبر مردم شوند برای بندگی خویش بر می‏گزیند. «اللّه یجتبی الیه »
11- انسان با اعمال خویش زمینه دریافت الطاف الهی را به وجود می‏آورد. «یهدی الیه من ینیب»