• سوره 42. شوری آیه 1-4
• سیمای سوره شوری‏
• سوره 42. شوری آیه 6،5
• سوره 42. شوری آیه 7
• سوره 42. شوری آیه 9،8
• سوره 42. شوری آیه 10
• سوره 42. شوری آیه 11
• سوره 42. شوری آیه 12
• سوره 42. شوری آیه 13
• سوره 42. شوری آیه 14
• سوره 42. شوری آیه 15
• سوره 42. شوری آیه 16
• سوره 42. شوری آیه 17
• سوره 42. شوری آیه 18
• سوره 42. شوری آیه 20،19
• سوره 42. شوری آیه 21
• سوره 42. شوری آیه 22
• سوره 42. شوری آیه 23
• سوره 42. شوری آیه 24
• سوره 42. شوری آیه 25
• سوره 42. شوری آیه 26
• سوره 42. شوری آیه 27
• سوره 42. شوری آیه 29،28
• سوره 42. شوری آیه 31،30
• سوره 42. شوری آیه 33،32
• سوره 42. شوری آیه 35،34
• سوره 42. شوری آیه 36
• سوره 42. شوری آیه 37
• سوره 42. شوری آیه 39،38
• سوره 42. شوری آیه 41،40
• سوره 42. شوری آیه 43،42
• سوره 42. شوری آیه 44
• سوره 42. شوری آیه 46،45
• سوره 42. شوری آیه 47
• سوره 42. شوری آیه 48
• سوره 42. شوری آیه 50،49
• سوره 42. شوری آیه 51
• سوره 42. شوری آیه 53،52

سوره 42. شوری آیه 1-4

آیه
حم
عسق
کَذَ لِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَإِلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‏
لَهُ مَا فِی السَّمَوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ‏
ترجمه
حا، میم، عین، سین، قاف.
اینگونه خداوند عزیز حکیم به تو و کسانی که قبل از تو بوده‏اند وحی می‏کند.
آنچه در آسمان‏ها وآنچه در زمین است از آنِ اوست و او بلند مرتبه وبزرگ است.
نکته ها
در قرآن کریم کلمه «قبلک» خطاب به پیامبر اکرم‏صلی الله علیه وآله زیاد استعمال شده است، یعنی پیش از تو پیامبرانی آمده‏اند، امّا در هیچ جا «بعدک» نیامده است و این نشان دهنده خاتمیّت پیامبر اسلام می‏باشد.
با اینکه پیامبر اسلام خاتم انبیاست، امّا نامش قبل از دیگران آمده و این نشان عظمت والای اوست.
عزّت، قدرت، حکمت و عظمت الهی همه و همه در وحی الهی تبلور یافته است، لذا نباید وحی و کلام الهی را ساده انگاشت.
پیامبران بزرگوار، به سرچشمه عزّت و قدرت و عظمت الهی متصل هستند، پس هر کس با آنان در افتد، نابود خواهد شد.
یکی از دلائل اعجاز قرآن این است که از حروف و کلمات عمومی و عادّی، جملات و ترکیب‏هایی ساخته که احدی مشابه آن را نمی‏تواند بیاورد.
پیام ها
1- وقتی می‏خواهید مطلبی را عنوان کنید برای شنوندگان خود حسّاسیّت و جاذبه ایجاد کنید. «حم. عسق»
2- شیوه و محتوای وحی به انبیا، مشابه یکدیگر است. «کذلک»
3- یکی از سنّت‏های الهی وحی است. «کذلک یوحی...»
4- همه انبیا به یک سرچشمه متصل‏اند و از یک منبع، وحی دریافت می‏کنند. «کذلک یوحی»
5 - وحی از سرچشمه عزّت است، با آن در نیفتید که نابود می‏شوید. «یوحی... العزیز»
6- وحی از سوی خدای عزیز و حکیم است و اطاعت از آن، به شما عزّت و استواری می‏دهد. «العزیز الحکیم»
7- نزول وحی بر اساس حکمت است، لذا به هر کس وحی نمی‏شود. «یوحی... الحکیم»
8 - وحی از سرچشمه حکمت است و لذا مطالب آن ماندگار است و خدشه بردار نیست. «یوحی... الحکیم»
9- عزّت خداوند آمیخته با حکمت و کاردانی اوست. «العزیز الحکیم»
10- نظام تشریع (وحی و هدایت) حقّ کسی است که نظام تکوین (آسمان‏ها و زمین) در اختیار اوست. «له ما فی السموات و...»
11- وحی برای رشد ماست وگرنه او کاملاً بی نیاز است. «له ما فی السموات... العلی العظیم»
12- مالکیّت حقیقی از آنِ خداست، دیگران خیال مالکیّت می‏کنند. «له ما فی السموات...»
13- مالکیّت مطلق خداوند بر جهان هستی، پشتوانه عزّت و حکمت اوست. «العزیز الحکیم له ما فی السموات...»
توضیحات