تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره صافات
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 37. صافات آیه 54-57

آیه
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَآءِ الْجَحِیمِ‏
قَالَ تَاللَّهِ إِن کِدتَّ لَتُرْدِینِ
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَکُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ‏
ترجمه
گوید: آیا شما (بهشتیان) می‏توانید (بر حال او) اطلاع یابید؟
پس از حال او اطلاع می‏یابد، پس او را در میان دوزخ می‏بیند.
(فرد بهشتی به دوزخی) گوید: به خدا سوگند نزدیک بود که مرا به نابودی کشانی.
و اگر نعمت (و لطف) پروردگارم نبود، قطعاً از احضار شدگان (در دوزخ) بودم.
نکته ها
کلمه‏ی «تُردین» از «ارداء» به معنای سقوط از بلندی است که با نابودی همراه باشد.
پیام ها
1- بهشتیان از حال دوزخیان اطلاع می‏گیرند. «فاطّلع»
2- منکران قیامت در وسط دوزخند. «سواء الجحیم»
3- بهشتیان می‏توانند با دوستان دوزخی خود گفتگو کنند. «قال...»
4- مواظب خطر دوستان ناباب باشیم. «کدتَ لتُردین»
5 - افراد فاسد برای فاسد کردن دیگران تلاش‏ها می‏کنند. «کدتَ لتُردین»
6- اگر یک لحظه لطف خدا قطع شود، سقوط انسان حتمی است. «لولا نعمة ربّی لکنتُ...»
7- بعضی از بندگان مخلص، ممکن است تا لب پرتگاه بروند، امّا لطف خداوند آنان را نجات می‏دهد. «لولا نعمة ربّی»
8 - تأثیر نپذیرفتن از دوستان فاسد، یک نعمت الهی است. «لولا نعمة ربّی»
9- اهل بهشت خود را مستحقّ نمی‏دانند بلکه بهشتی شدن خود را مدیون لطف و نعمت الهی می‏دانند. «لولا نعمة ربّی لکنتُ من المحضرین»