تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره صافات
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 37. صافات آیه 50-53

آیه
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی‏ بَعْضٍ یَتَسَآءَلُونَ
قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٌ
یَقُولُ أَءِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ‏
أَءِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً أَءِنَّا لَمَدِینُونَ‏
ترجمه
پس بعضی از آنان بر بعضی روی کرده و از یکدیگر سؤال می‏کنند.
یکی از آنان گوید: مرا در دنیا همنشینی بود.
که پیوسته می‏گفت: آیا تو ازباوردارندگان (قیامت) هستی؟
آیا هرگاه مردیم و خاک و استخوان شدیم (دوباره زنده شده و) جزا داده خواهیم شد؟
نکته ها
یکی از نام‏های قیامت، «یوم الدین» است و «مدینون» از دین به معنای جزاست.
پیام ها
1- در بهشت خاطرات دنیا فراموش نمی‏شود. «کان لی قرین»
2- در بزم‏های بهشتی که بر تخت‏ها و رویاروی یکدیگر قرار گرفته‏اند به پرسش و گفتگو از هم‏نشینان دنیوی می‏پردازند. «کان لی قرین»
3- همنشینی در دنیا با کفّار، با حفظ معتقدات دینی جایز است. «کان لی قرین»
4- نقل انکارها و سرزنش‏های مخالفان، جزء گفتگوهای بهشتیان است. «فاقبل بعضهم علی بعض یتسائلون... یقول ءانّک لمن المصدّقین»
5 - کفّار هیچ گونه دلیلی بر نبود معاد ندارند، آنچه دارند استبعاد و تعجب است. «ءاذا متنا و کنّا تراباً...»