آیه
قُلْ أَرُونِی الَّذِینَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَکَآءَ کَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه
بگو: کسانی را که به عنوان شریک به خداوند ملحق کردهاید به من نشان دهید. هرگز چنین نیست، بلکه اوست خدای نفوذناپذیر حکیم.
نکته ها
در این آیه و آیات قبل، شیوهی تدریجی و گام به گام و مدارا در گفتگو با مخالفان را بیان میکند، از جمله:
اوّلاً: در آیه 24 دعوت به تفکّر میکند. «چه کسی از آسمان و زمین به شما رزق میدهد؟»، «من یرزقکم من السموات والارض» پس فکر کنید.
ثانیاً: با انصاف برخورد کنیم و بگوییم: «یا ما یا شما یکی بر حقّ است»، «انّا او ایاکم» در بحث، طرف خود را فوراً و با قاطعیّت محکوم نکنیم.
ثالثاً: در آیهی 25 میفرماید: هر کس پاسخگوی فکر و عملکرد خویش است. اصرار ما باید از روی دلسوزی باشد.
رابعاً: در آیهی 26 میفرماید: در بحثها، به قیامت اشاره کنیم که روز ظهور حقّ است. «یفتح بیننا بالحقّ...»
خامساً: در بحث و گفتگو، از طرف مقابل دلیل و سند بخواهیم. «به من نشان دهید بتهایی که به عنوان شریک او میدانید چه کردهاند». (همین آیه)
پیام ها
1- سؤال همراه با توبیخ، وسیلهای است برای بیدار کردن وجدانهای خفته. «قل أرونی»
2- هیچ یک از معبودها (چه حضرت عیسی، چه فرشتگان، چه بتها) خودشان را شریک خدا نمیدانند؛ این شما هستید که آنها را به عنوان شریک به او ملحق میکنید. «الحقتم به شرکاء»
3- عزّت و نفوذ ناپذیری خداوند، مانع از هر گونه الحاق معبودهای خیالی و ساختگی به اوست. «و هو العزیز الحکیم»