آیه
وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُدَ مِنَّا فَضْلاً یَا جِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُ وَالطَّیْرَ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ
ترجمه
و همانا داوود را از سوی خود فضیلتی دادیم (و گفتیم:) ای کوهها! با او (در تسبیح خدا) هم نوا شوید و (ای) پرندگان! (همراهی کنید) و آهن را برای او نرم کردیم.
نکته ها
شاید توبه و نالهی کوهها با داوود، همان تسبیح آنها باشد. «انا سخّرنا الجبال معه یسبّحن بالعشی و الاشراق»**ص، 18.***
خداوند به حضرت داوودعلیه السلام دوازده فضیلت داده است:
1. علم الهی. «و لقد آتینا داود و سلیمان علما»**نمل، 15.***
2. نبوّت و رسالت. «آتاه اللّه الملک و الحکمة»**بقره، 251.***
3. کتاب آسمانی. «آتینا داود زبورا»**اسراء، 55.***
4. خلافت. «یا داود انّا جعلناک خلیفة فی الارض»**ص، 26.***
5. استواری حکومت. «شدّدنا ملکه»**ص، 20.***
6. امکانات فراوان. «اوتینا من کل شیء»**نمل، 16.***
7. حکمت. «آتیناه الحکمة و فصل الخطاب»**ص، 20.***
8. قضاوت. «فاحکم بین النّاس بالحقّ»**ص، 26.***
9. نرم شدن آهن در دست او. «اَلَنّا له الحدید»
10. فهمیدن سخن پرندگان. «عُلّمنا منطق الطیر»**نمل، 16.***
11. هم صدایی کوهها و پرندگان با او. «یا جبال اوّبی معه و الطّیر»
12. فرزندی مثل سلیمان. «و وهبنا لداود سلیمان»**ص، 30.***
در حدیث میخوانیم که خداوند به داوود فرمود: «تو بنده خوبی هستی اگر از بیت المال مصرف نکنی! او چهل روز گریه کرد تا خداوند آهن را بدست او نرم و مشغول زرهبافی شد و هر روز یک زره به قیمت هزار درهم میبافت و تا سیصد و شصت زره بافت».**کافی، ج 5، ص 74 و تفسیر نورالثقلین، ج 3، ص 446 به نقل از تفسیر راهنما.***
پیام ها
1- خداوند، به بندگان برگزیدهی خود، عطایای ویژهای میدهد. «و لقد آتینا داود منّا فضلاً»
2- هستی، شعور دارد و مورد خطاب الهی قرار میگیرد. «یا جبال اَوّبی»
3- مناجات موجودات، امری حقیقی است، نه مجازی. «اوّبی معه»
4- دنیا و آخرت قابل جمع است. (نبوّت و تصرّف در هستی برای داوود جمع شد). «النّا له الحدید»
5 - اولیای خدا، ولایت تکوینی و قدرت بر تصّرف در هستی دارند. «النّا له الحدید»
6- استفاده از طبیعت ارزش است. «فضلاً... و النّا له الحدید»
7- کسی که دل خود را برای خدا نرم کند، خداوند هم آهن را برای او نرم میکند. «اوّبی... النّا له الحدید»
8 - ذوب آهن، سابقهی دیرینهای دارد. «النّا له الحدید»
9- اولیای خدا با صنعت ارتباط داشتند. «النّا له الحدید»