آیه
وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ وَالْإِیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِلَی یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَکِنَّکُمْ کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
ترجمه
و کسانی که علم و ایمان به آنان داده شده، (به مجرمان) میگویند: قطعاً شما (به موجب آنچه) در کتاب خداست تا روز رستاخیز (در برزخ) ماندهاید، پس این، روز رستاخیز است، ولی شما نمیدانستید (که قیامت حقّ است).
نکته ها
این آیه پاسخ اهل ایمان، در برابر گفتار مجرمان در آیهی قبل را مطرح میکند. آنها از دوران کوتاه عمر خود در دنیا و یا مدّت اندک برزخ میگویند؛ امّا اهل ایمان پاسخ میدهند که شما مطابق آنچه خداوند برای دورهی دنیا و برزخ افراد معیّن کرده، زندگی کردهاید و بیجهت برای کفر خود، عذرتراشی نکنید.
ظاهراً علّت تقدّم علم بر ایمان به خاطر آن باشد که علم پایه و اساس ایمان است.
پیام ها
1- در قیامت، میان مجرمان و مؤمنان گفتگوهاست. «و قال الّذین ...»
2- علم و ایمان، حتّی در قیامت آثار مثبت خود را نشان میدهد. «اُوتوا العلم والایمان» (عالمان مؤمن، در قیامت نیز شبهه زدایی میکنند.)
3- علم و ایمان، دو هدیه الهی است که به افراد عطا میشود. «اُوتوا العلم والایمان»
4- علم و ایمان خود را توفیقی الهی بدانیم و مغرور نشویم. «اُوتوا العلم والایمان»
5 - مدّت دورهی دنیا یا برزخ، از پیش محاسبه و نوشته شده است. «فی کتاب اللّه»