آیه
مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُواْ الصَّلاةَ وَلَا تَکُونُواْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ
مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَکَانُواْ شِیَعاً کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ
ترجمه
(شما نیز بر اساس همان فطرت)، به سوی او روی آورید و از او پروا کنید و نماز را بر پا کنید و از مشرکان نباشید.
از کسانی که دین خود را جدا و پراکنده کردند و به دستهها و فرقهها تقسیم شدند؛ و هر گروهی به آنچه نزد آنهاست شادمانند.
نکته ها
کلمهی «منیبین» از «انابه»، به معنای رجوع مکرّر و مداوم است.
در آیهی قبل، به شخص پیامبر فرمود: «فأقم وجهک»، در این آیه به همهی مردم دستور انابه و بازگشت به سوی خدا میدهد. «منیبین الیه»
پیام ها
1- گرایش فطری و درونی به دین را با مناجات و انابه و تقوا و نماز شکوفا نمایید. «منیبین الیه ...»
2- تقوا و نماز، همسوی فطرت است. «فطرت اللّه... واتّقوه و اقیموا الصلاة»
3- توبه و انابه، باید با کنارهگیری از گناه و انجام واجبات همراه باشد. «منیبین... و اتّقوه و اقیموا الصلاة»
4- در سایهی توبه و تقوا و نماز، قدرت فاصله گرفتن از شرک و تفرقه را پیدا میکنید. «منیبین الیه... و لا تکونوا من المشرکین»
5 - اگر عبادت فردی، با کنارهگیری از تفرقههای مذهبی همراه نباشد، کارساز نیست. «لا تکونوا ... من الّذین فرّقوا»
6- اقامهی نماز، تجلّی روح تقوا در انسان است. «واتّقوه و اقیموا الصّلاة»
7- شرک، تنها پرستیدن خورشید و ماه و بت نیست؛ هر کس که عامل تفرقه در دین خدا شود، مشرک است. «من المشرکین من الّذین فرّقوا دینهم»
8 - مشرکان در صدد تفرقهی دینی مردم هستند. «المشرکین... الّذین فرّقوا دینهم»
9- جنجالها و تفرقههای دینی، مانع شکوفایی فطرت و روح توبه و تقوا و نماز است. «فرّقوا دینهم»
10- گاهی گروهگرایی و دلخوشی به آنچه که داریم، ما را از حقّگرایی دور میکند. «کلّ حزب بمالدیهم فرحون»