آیه
وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَآ أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ
ترجمه
و از نشانههای الهی آن است که شما را از خاکی (پست) آفرید، پس (به صورت) بشری به هر سوی پراکنده شدید.
نکته ها
در قرآن، یازده مورد تعبیر «و من آیاته» به کار رفته که هفت موردش در این سوره است.
در آیهی قبل، خروج مرده از زنده و بالعکس به طور کلّی و سربسته مطرح شد و این آیه نمونهی آن مطلب کلّی است.
پیام ها
1- بهترین راه خداشناسی، تفکّر در آفرینش است. «و من آیاته ...»
2- نشانههای الهی قابل شمارش نیست، آنچه گفته میشود اندکی از بسیار است. «من آیاته»
3- در میان آفریدهها، انسان بارزترین آنهاست. (آیاتی که دربارهی نشانههای قدرت الهی است، از انسان شروع میشود.) «من آیاته ان خلقکم من تراب»
4- خودشناسی، مقدّمهی خداشناسی است. «من آیاته أن خلقکم من تراب»
5 - منشأ وجودی همهی انسانها خاک است. (تفاخرهای بیارزش را کنار بگذاریم.) «من تراب»
6- در خاک، حسّ و حرکت نیست، ولی در انسان هست و این، نشانهی قدرت و عظمت پروردگار است. «خلقکم من تراب... تنتشرون»