آیه
وَقَالُواْ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَآ أَنَاْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ
ترجمه
و گفتند: چرا بر او از طرف پروردگارش معجزاتی (مانند عصای موسی) نازل نمیشود؟ بگو: معجزات تنها نزد خداست (و به فرمان او نازل میشود نه میل دیگران)؛ و من فقط هشدار دهندهای آشکار هستم.
نکته ها
مردم از پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله معجزات مادّی میخواستند (مانند عصای موسی، ید بیضا و ...) غافل از آن که معجزه هر عصری باید متناسب با همان عصر باشد، لذا معجزهی خاتم انبیا از جنس سخن و کلام است. به راستی با وجود معجزهای همچون قرآن، تقاضای معجزهی دیگر ناسپاسی نیست؟
پیام ها
1- بهانهجویی افراد لجوج، تمام شدنی نیست. (با دیدن انواع معجزه، باز هم معجزهی دیگری میخواهند.) «لولا انزل»
2- پیامبر در برابر بهانه جویان مقاومت میکرد و به آنان پاسخ میداد، زیرا معجزه کاری حکیمانه و الهی است نه بازیچهی بهانه جویان. «قل انّما الایات عند اللّه»
3- هشدار و انذار، به دلیل غفلتزدایی، قویتر و مؤثّرتر از بشارت و امید است. «انّما انا نذیر» و نفرمود: «انّما انا بشیر»
4- هشدار انبیا، صریح و شفّاف است. (نه با کنایه و ابهام و تعریض) «مبین»