آیه
قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطاً قَالُواْ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ
ترجمه
(ابراهیم) گفت: در این منطقه لوط است، فرشتگان گفتند: (نترس) ما به کسانی که در این جا هستند آگاهتریم؛ قطعاً او (لوط) و خاندانش را نجات میدهیم، جز همسرش که از باقی ماندگان (در قهر ما) است.
نکته ها
از جمع این آیه و آیهی 36 سورهی ذاریات که میفرماید: «فما وجدنا فیها غیر بیت من المسلمین» ما جز یک خانوادهی با ایمان، هیچ کس را مؤمن نیافتیم، استفاده میشود که تنها حضرت لوط و فرزندانش مؤمن بودند و حتّی همسر او گرفتار عذاب شد.
از آیهی 74 سورهی هود استفاده میشود که حضرت ابراهیم از خداوند تقاضا کرد که قهر الهی بر قوم لوط نازل نشود؛ امّا این درخواست مورد قبول واقع نشد و پاسخ آمد: از این امر صرف نظر کن. «یجادلنا فی قوم لوط... یا ابراهیم اعرض عن هذا انّه قد جاء امر ربّک»**هود، 74 - 76 .***
پیام ها
1- وجود اولیای الهی در جامعه، مانع نزول قهر الهی است. «انّ فیها لوطاً»
2- انبیا و پیروانشان، از قهر الهی در امانند. «لنُنجّینّه و اهله»
3- فرشتگان، یکایک افراد را میشناسند. «نحن اعلم بمن فیها»
4- گاهی مردان حقّ، در نهایت غربت بودهاند. (تنها فرزندان لوط به پدرشان ایمان داشتند!) «لنُنجّینّه و اهله»
5 - فرزندان، هنگام تضادّ فکری میان والدین، میتوانند راه حقّ را انتخاب کنند. «و اهله الاّ امراته» (فرزندان لوط، راه پدر را بر راه مادر ترجیح دادند)
6- زن، شخصیّتی مستقل دارد و میتواند تحت تأثیر مرد یا نظام اقتصادی و فرهنگی خانواده قرار نگیرد. «الاّ امراته»
7- وابستگی رمز نجات نیست؛ وارستگی رمز نجات است. «لنُنجّینّه و اهله الاّ امراته» (همسر لوط، به او وابسته بود؛ امّا خود وارسته نبود.)
8 - عنوان اجتماعی مهم نیست؛ ایمان و عملکرد معیار است. «الاّ امراته» (همسر پیامبر بودن به تنهایی ارزش نیست، همراهی و تبعیّت از او ارزش است)
9- همسران پیامبران، معصوم نیستند. «الاّ امراته» (حتّی از میان زنان پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله، تنها بعضی مورد الطاف ویژهی الهی بودند. چنانکه در جای دیگر میخوانیم: «فانّ اللَّه أعدّ للمحسنات منکنّ أجرا عظیما»**احزاب، 29 .***)