آیه
وَإِن تُکَذِّبُواْ فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِکُمْ وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاَغُ الْمُبِینُ
أَوَلَمْ یَرَوْاْ کَیْفَ یُبدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذَ لِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ
ترجمه
و اگر (مرا) تکذیب کنید (تعجب ندارد)، زیرا امّتهای پیش از شما (نیز پیامبرانشان را) تکذیب کردند و بر پیامبر (خدا) جز تبلیغ روشن (مسئولیّتی) نیست.
آیا ندیدهاند که خداوند چگونه آفرینش را آغاز میکند، سپس آن را باز میگرداند؟ البتّه این (کار) بر خداوند آسان است.
نکته ها
در این دو آیه به سه اصل مشترک در میان ادیان اشاره شده است:
الف: توحید. «یُبدیء اللَّهُ الخلق»
ب: نبوّت. «و ما علی الرّسول الاّالبلاغ»
ج: معاد. «ثمّ یعیده»
پیام ها
1- همهی انبیا مخالفانی داشتهاند. پس از مخالفت دشمنان هراسی نداشته باشیم. «کذّب اممٌ ...»
2- حوادث تاریخی، مشابه و قابل تکرار است. «اُممٌ من قبلک»
3- آشنایی با تاریخ، برای انسان یک نوع تسلّی خاطر است. «کذّب اُممٌ من قبلک»
4- تکذیب مخالفان، نباید مانع تبلیغ شود. «و ما علی الرسول ...»
5 - مردم، در انتخاب عقیده آزادند و پیامبر نمیتواند آنان را مجبور کند. «و ان تکذبوا... ما علی الرّسول الاّالبلاغ المبین»
من آنچه شرط بلاغ است با تو بگفتم - تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
6- ارشاد و تبلیغ، باید روشن و گویا باشد. «البلاغ المبین»
7- با طرح سؤال، فطرت غافلان را بیدار کنیم. «أولم یروا...»
8 - اسلام دین اندیشه است و از همهی مردم برای اندیشیدن دعوت کرده است. «أولم یروا...»
9- جهان آفرینش مظهر قدرتنمایی خداوند در ایجاد حیات و مرگ پدیدهها است. «یبدیء اللّه الخلق ثمّ یعیده»
10- آفرینش، حادث و ناپایدار است و سرانجام به سوی خداوند برمیگردند. «یبدیء اللّه الخلق ثمّ یعیده»
11- اعتقاد به مبدأ، سبب اعتقاد به معاد و بیخبری از قدرت خداوند، مایهی انکار معاد است. «یبدیء اللّه الخلق ثمّ یعیده»
12- آفریدن، میراندن و دوباره زنده کردن، کار دائمی خداوند است. «یبدیء اللّه الخلق ثمّ یعیده» (فعل مضارع، نشانهی استمرار و دوام است.)
13- آفرینش اوّلیه و بازآفرینی در قیامت، برای خداوند آسان است، تنها یک اراده میخواهد. «انّ ذلک علی اللّه یسیر»