آیه
وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْناً وَإِن جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَآ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکْم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
و به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادر خود نیکی کند، و اگر آن دو کوشیدند تا چیزی را که بدان علم نداری شریک من سازی، از ایشان اطاعت مکن، سرانجامِ شما به سوی من است، پس شما را از (حقیقت) آنچه انجام میدادید آگاه خواهم ساخت.
پیام ها
1- نیکی به والدین یک امر انسانی است، نه فقط ایمانی. «و وصّینا الانسان»
2- احسان و نیکی به والدین، بدون قید و شرط است. «حُسناً» (شرطِ نژادی، سِنّی، منطقهای، علمی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ایمانی ندارد، حتّی اگر کافر و مشرک باشند، باید احسان کرد.)
3- والدین منحرف برای انحراف فرزندان، کوشش میکنند. «جاهداک»
4- از احترامِ دیگران، سوء استفاده نکنیم. (والدین نباید به خاطر احترامگزاری فرزندانشان، آنان را به شرک دعوت کنند.) «و اِن جاهداک»
5 - فرزندان، باید قدرت انتخاب تفکّر صحیح را داشته باشند. «جاهداک لتشرک بی... فلا تطعهما»
6- شرک، برهان و استدلال علمی ندارد. «ما لیس لک به علم»
7- در مسأله توحید وشرک، با هیچ کس کنار نیاییم و سازش نکنیم. «فلا تطعهما»
8 - احسان به والدین، مطلق و همیشگی است؛ امّا اطاعت از والدین، مشروط به آن است که انسان را از خدا دور نکنند. «فلا تطعهما»
9- ایمان به معاد، ضامن اجرای توصیههای الهی است. «وصّینا... الّی مرجعکم»
10- خداوند به همهی کارهای انسان آگاه است. «فاُنبّئکم بما کنتم تعملون»