پاسخ : در قرآن میخوانیم: والعاقبة للمتقین**سوره اعراف، آیه 128.***، والعاقبة للتقوی**سوره طه، آیه 132. ***یعنی پیروزی نهائی برای پرهیزکاران است.
تقوی، به معنای وارستگی است، نه وارفتگی. مدیریت و حکومت نیاز به لیاقت و صلاحیتهای خاصی دارد. قرآن میفرماید: ان الارض یرثها عبادی الصالحون**سوره انبیاء، آیه 105.*** وارثان زمین دو شرط دارند: یکی بنده خدا بودن که همان تقوای الهی است: (عبادی) و یکی صلاحیت که همان لیاقتها و تخصصها و مدیریتهای لازم است: (الصالحون). بنابراین آیاتی که میفرماید پیروزی نهائی برای پرهیزکاران است را باید در کنار این آیه معنا کرد. آری، هرگاه خواستیم چیزی را به اسلام نسبت دهیم باید آیات قرآن را در کنار هم مورد نظر قرار دهیم، به علاوه باید به روایت پیامبر و اهل بیت معصومش (علیه السلام) توجه کنیم تا به نتیجه برسیم.
برای نجات از بیماری باید تمام داروهایی را که پزشک دستور میدهد مصرف نمود و اگر تنها بعضی را مصرف و بعضی را رها کند، ممکن است علاوه بر آنکه بهبود نیابد، مرض او طولانی یا به امراض دیگری مبتلا شود.
چنانکه خداوند در قرآن از کسانی که به بعضی از آیات ایمان میآورند و به بعضی دیگر ایمان نمیآورند، به شدت انتقاد کرده است.**سوره نساء، آیه 150.***
مگر مدارس و مرکز علمی به شاگردانی که بعضی از دروس را میخوانند و بعضی دیگر را نمیخوانند، نمره و مدرک میدهند؟
کدام دولت و نظام به کارمندی که بعضی از بخشنامهها را عمل و بعضی را بایگانی میکند، حقوق میدهد؟
کدام کارفرمایی به کارگری که بعضی از دستورات کارفرما را اجرا و بعضی را رها میکند، مزد میدهد؟