پاسخ : کتمان حق حرام است ولی گفتن حق نیز باید در صورت لزوم باشد. بسیاری از سخنان حق اگر بدون زمینه سازی قبلی گفته میشود، مفاسدی را به بار میآورد.
شکر، شیرین است ولی اگر این شکر را به همین صورت در دهان کودکی بریزیم خفه میشود. نباید بگوییم این شکر است و شیرین و بدن هم به مواد قندی نیاز دارد، بلکه باید ابتدا این شکر در آب حل کنیم و به تدریج به کودک بدهیم.
بسیاری از حقایق را باید با مقدمه مطرح کرد، زیرا همه مردم آمادگی پذیرش یک باره سخن حق را ندارند. مردم به حمام میروند و دوش آب را روی سر خود باز میکنند ولی اگر آماده نباشند و شما بخواهید یک لیوان آب سر آنها بریزید، با عکسالعمل سختی مواجه میشوید.
دلیل آنکه مردم دست مراجع را میبوسند و خمس و سهم امام را به آنان میپردازند، ولی در پرداخت مالیات نشاط ندارند، همین است که مردم درباره خمس و زکات، آیات و روایاتی از افراد مورد وثوق خود شنیدهاند و از نظر اعتقادی و فرهنگی آمادگی پرداخت را پیدا کردهاند و همچنین به زیارت امام و امام زادهای که درباره او شناخت پیدا کردهاند و هزینه آن را به راحتی میپردازند و به زیارتشان افتخار میکنند، اما اگر کسی را نشناسند در سلام کردن به او انگیزه لازم را ندارند. پس آمادگی اعتقادی و فکری شرط لازم است.