آغاز دعوت پیغمبر اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) از ذکر نام خدا شروع شد، ((اقراء باسم
@@تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 161@@@
ربک)) .
و جالب اینکه تمام زندگانی پر بار او آمیخته با ذکر خدا و یاد خدا بود . ذکر خداوند با هر نفسش تواءم بود، برمی خاست، می نشست، می خوابید، راه می رفت، سوار می شد، پیاده می شد، توقف می کرد همه با یاد خدا بود و با نام ((الله)) .
هنگامی که از خواب بیدار می شد می فرمود : الحمد لله الذی احیانا بعد ما اماتنا و الیه النشور .
ابن عباس می گوید : شبی خدمتش خوابیده بودم، هنگامی که از خواب بیدار شد سر به سوی آسمان بلند کرد، و ده آیه آخر سوره آل عمران را تلاوت فرمود : ان فی خلق السموات و الارض و اختلاف اللیل و النهار . . . سپس عرضه داشت : اللهم لک الحمد انت نور السموات و الارض و من فیهن . . . اللهم لک اسلمت و بک آمنت و علیک توکلت و الیک انبت . . .
هنگامی که از خانه بیرون می آمد می فرمود : بسم الله، توکلت علی الله، اللهم انی اعوذ بک ان اضل، او اضل، او ازل، او اظلم، او اظلم، او اجهل او یجهل علی .
و هنگامی که وارد مسجد می شد می فرمود : اعوذ بالله العظیم و بوجهه الکریم و سلطانه القدیم من الشیطان الرجیم .
و هنگامی که لباس نوی در تن می کرد می فرمود : اللهم لک الحمد انت کسوتنیه اسئلک خیره و خیر ما صنع له و اعوذ بک من شره و شر ما صنع له . و هنگامی که به خانه باز می گشت می فرمود : الحمد لله الذی کفانی و آوانی و الحمد لله الذی اطعمنی و سقانی .
و به همین ترتیب تمام زندگی او با یاد خدا و نام خدا و تقاضای الطاف خداوند عجین و آمیخته بود .**(فی ظلال القرآن) جلد 8 صفحه 619 به بعد (با تلخیص فراوان)***
@@تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 162@@@
ََآیه 6 - 14