تعبیر به ((کادح )) در آیات فوق که اشاره به تلاش و کوشش آمیخته با رنج و زحمت است ، با توجه به اینکه مخاطب در آن همه انسانها می باشند ، بیانگر این واقعیت است که طبیعت زندگی این جهان در هیچ مرحله خالی از مشکلات ، ناراحتیها ، و رنج و مشقت نیست ، خواه این مشکلات جنبه جسمانی و بدنی داشته باشد ، و یا جنبه روحی و فکری و یا هر دو ، و هیچکس را خالی از آن نمی بینیم .
در حدیث بسیار پرمعنایی از امام علی بن الحسین (علیه السلام ) می خوانیم : الراحة لم تخلق فی الدنیا و لا لاهل الدنیا ، انما خلقت الراحة فی الجنة و لاهل الجنة ، و التعب و النصب خلقا فی الدنیا ، و لاهل الدنیا ، و ما اعطی احد منها جفنة الا اعطی من الحرص مثلیها ، و من اصاب من الدنیا اکثر ،
@@تفسیر نمونه جلد 26 صفحه 305@@@
کان فیها اشد فقرا لانه یفتقر الی الناس فی حفظ امواله ، و تفتقر الی کل آلة من آلات الدنیا ، فلیس فی غنی الدنیا الراحة !
:((راحتی و آسایش در دنیا و برای اهل دنیا وجود ندارد ، راحتی و آسایش تنها در بهشت است ، و برای اهل بهشت ! رنج و تعب در دنیا آفریده شده ، و برای اهل دنیا ، و (به همین دلیل ) هر کسی پیمانه ای از آن به دست می آورد دو برابر آن حرص نصیب او می شود ، و کسانی که از دنیا بیشتر دارند فقیرترند ! زیرا محتاج دیگران در حفظ اموال خویشند ، و به وسائل و ادوات زیادی برای حفظ آن نیازمندند ، بنابراین در ثروت دنیا راحتی نیز وجود ندارد)) .
سپس امام (علیه السلام ) در ذیل این حدیث فرمود :
کلا ما تعب اولیاء الله فی الدنیا للدنیا ، بل تعبوا فی الدنیا للاخرة : ((هرگز دوستان خدا در دنیا به خاطر دنیا رنج و تعب نمی کشند ، بلکه رنج و تعب آنها در دنیا برای آخرت است )) ! . ** خصال صدوق جلد 1 باب الدنیا و الاخرة ککفتی المیزان حدیث 95 . ***
@@تفسیر نمونه جلد 26 صفحه 306@@@
ََآیه 10 - 15