این سوره همانند سوره نبا بر محور مسائل ((معاد)) دور می زند ، و روی هم رفته در شش بخش خلاصه می شود :
1 - نخست با قسمهای مؤکدی که ارتباط با مساءله معاد دارد روی تحقق این روز بزرگ تکیه و تاءکید می کند .
2 - در مرحله بعد به قسمتی از مناظر هول انگیز و وحشتناک آن روز اشاره می نماید .
3 - در بخش دیگر اشاره کوتاه و گذرایی به داستان موسی و سرنوشت فرعون طغیانگر دارد که هم مایه تسلی خاطر پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) و مؤمنان است و هم هشداری به مشرکان طغیانگر ، و هم اشاره ای است به اینکه انکار معاد انسان را به چه گناهانی آلوده می کند .
4 - در بخش بعد نمونه هایی را از مظاهر قدرت خداوند در آسمان و زمین که خود دلیلی است برای امکان معاد و حیات بعد از مرگ بر می شمرد .
5 - بار دیگر به شرح قسمتی دیگر از حوادث وحشتناک آن روز بزرگ و سرنوشت طغیانگران و پاداش نیکوکاران می پردازد .
6 - سرانجام در پایان سوره بر این حقیقت تاءکید می کند که هیچکس از تاریخ آن روز با خبر نیست ، ولی همین اندازه مسلم است که نزدیک است .
انتخاب نام ((نازعات )) برای این سوره به خاطر نخستین آیه آن است
@@تفسیر نمونه جلد 26 صفحه 72@@@