در آیات مختلف قرآن مجید ، توصیفهای زیادی از شرابهای بهشتی شده است ، که بررسی آنها نشان می دهد ، نوشندگان آنها در چنان لذت روحانی فرو می روند که با هیچ بیانی قابل توصیف نیست .
در یک جا آن را به عنوان شراب طهور توصیف می کند ((و سقاهم ربهم شرابا طهورا)) (دهر - 21) .
و در جای دیگر تاءکید می کند که این شراب زلال و بیغش و لذت بخش نه دردسر می آفریند ، و نه مستی می آورد و نه فساد عقل ، ((یطاف علیهم بکاس من معین بیضاء لذة للشاربین فیها لا غول و لا هم عنها ینزفون )) (صافات - 45 تا 47)
در یک جا می فرماید : از جامی می نوشند که با ((کافور)) آمیخته شده (خنک و آرام کننده است ) ((یشربون من کاس کان مزاجها کافورا)) (دهر - 5) .
و در جای دیگر می افزاید : از جامی به آنها می نوشانند که آمیخته با زنجبیل است ، (گرم کننده و نشاط آفرین ) ((و یسقون فیها کاءسا کان مزاجها زنجبیلا)) (دهر - 17) .
در آیات مورد بحث نیز خواندیم : جامهایی لبالب و زلال و دمادم دارند ((و کاءسا دهاقا)) .
و از همه مهم تر اینکه ((ساقی )) این بزم روحانی ، خدا است ! ! از دست قدرت او و از بساط لطف و مرحمتش بر می گیرند و می نوشند و مست جذبه عشق و معرفت او می شوند و سقاهم ربهم . . . (دهر - 21) .
خداوندا به ما هم از آن شراب طهور مرحمت کن .
@@تفسیر نمونه جلد 26 صفحه 55@@@
ََآیه 38 - 40