معروف این است که این سوره در مکه نازل شده ، ولی بعضی تصریح کرده اند به این که آیه 48 ((و اذا قیل لهم ارکعوا لا یرکعون )) ((مدنی )) است ، هر چند دلیل روشنی برای آن ذکر نکرده اند ، و اگر مساءله ((رکوع )) و ((نماز)) سبب این استنباط شده ، درست به نظر نمی رسد ، زیرا مدتها مسلمانان در مکه نماز می خواندند و رکوع می کردند .
به هر حال بیشترین مطلبی که در این سوره مطرح شده است ، مسائل مربوط به قیامت و تهدید و انذار مکذبان و منکران است .
و از امتیازات این سوره این است که آیه ((ویل یومئذ للمکذبین )) : ((وای در آن روز بر تکذیب کنندگان ده بار در آن تکرار شده ، و هر بار به دنبال مطلب تازه ای )) .
بعد از ذکر سوگندهائی ، از قیامت و حوادث سنگین و سخت رستاخیز خبر می دهد ، و به دنبال آن همین آیه را ذکر می کند ، و می گوید : ((وای بر تکذیب کنندگان در آن روز)) !
در مرحله بعد سرگذشت غم انگیز اقوام گنهکار پیشین .
و در مرحله سوم گوشه ای از ویژگیهای آفرینش انسان .
و در مرحله چهارم قسمتی از مواهب الهی در زمین .
و در مرحله پنجم قسمتهائی از عذاب تکذیب کنندگان را شرح می دهد .
همچنین در هر مرحله اشاره ای به مطلبی بیدارگر و تکان دهنده کرده ، و به دنبال آن این آیه را تکرار می کند ، و حتی در بخشی از آن به نعمتهای
@@تفسیر نمونه جلد 25 صفحه 392@@@
بهشتی که نصیب پرهیزگاران شده اشاره نموده تا انذار را با بشارت بیامیزد و تهدید را با تشویق .
و به هر حال این تکرار ، تکرار بعضی از آیات را در سوره الرحمان تداعی می کند ، با این تفاوت که در آنجا سخن از نعمتها بود ، و در اینجا غالبا از عذابهای مکذبان است .
انتخاب نام ((مرسلات )) برای این سوره به تناسب نخستین آیه این سوره است .