تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد23
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

1 - تنها عمل کننده به آیه صدقه و نجوی

غالب مفسران شیعه و اهل سنت نوشته اند تنها کسی که به این آیه عمل کرد امیر مؤمنان علی (علیه السلام) بود چنانکه طبرسی در روایتی از خود حضرت نقل می کند که فرمود: آیة من کتاب الله لم یعمل بها احد قبلی، و لا یعمل بها احد بعدی کان لی دینار فصرفته بعشرة دراهم فکنت اذا جئت الی النبی (صلی اللّه علیه و آله) تصدقت بدرهم:

((آیه ای در قرآن است که احدی قبل از من و بعد از من به آن عمل نکرده و نخواهد کرد، من یک دینار داشتم آنرا به ده درهم تبدیل کردم و هر زمان می خواستم با رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله) نجوا کنم درهمی را صدقه می دادم)).**تفسیر طبری جلد 28 صفحه 15.***

همین مضمون را ((شوکانی)) از ((عبد الرزاق)) و ((ابن المنذر)) و ((ابن ابی حاتم)) و ((ابن مردویه)) نقل کرده است.**تفسیر (البیان فی تفسیر القرآن) جلد 1 صفحه 375 _ سید قطب نیز این روایت را در فی ظلال القرآن جلد 8 صفحه 21 نقل کرده است.***

((فخر رازی)) نیز این حدیث را که تنها کسی که به آیه فوق عمل کرد

@@تفسیر نمونه جلد 23 صفحه 451@@@

علی (علیه السلام) بود از جمعی از محدثان از ابن عباس نقل کرده است.**تفسیر فخر رازی جلد 29 صفحه 271.***

در ((در المنثور)) نیز روایات متعددی در ذیل آیات فوق در همین معنی آمده است.**درالمنثور جلد 6 صفحه 185.***

در تفسیر ((روح البیان)) از ((عبدالله فرزند عمر بن خطاب)) نقل می کند که می گفت: کان لعلی (علیه السلام) ثلاث، لو کانت لی واحدة منهن کانت احب الی من حمر النعم: تزویجه فاطمه (علیه السلام)، و اعطائه الرایة یوم خیبر، و آیة النجوی!: علی (علیه السلام) سه فضیلت داشت که اگر یکی از آنها برای من حاصل می شد بهتر بود از شتران سرخ موی (این تعبیر در میان عرب برای اشاره به گرانبهاترین اموال به کار برده می شد، و آن را به صورت ضرب المثل به هنگام بیان بسیار نفیس بودن چیزی ذکر می کردند) نخست تزویج پیامبر (صلی اللّه علیه و آله) فاطمه (سلام الله علیها) را به او بود، و دیگر دادن پرچم به دستش در روز خیبر، و دیگر آیه نجوی.**تفسیر (روح البیان) جلد 9 صفحه 406 (این حدیث را (طبرسی) در (مجمع البیان)، (زمخشری) در (کشاف)، (قرطبی) در (تفسیر جامع) ذیل آیات مورد بحث آورده اند).***

ثبوت این فضیلت بزرگ برای علی (علیه السلام) در غالب کتب تفسیر و حدیث آمده و چنان مشهور و معروف است که نیازی به شرح بیشتر نیست.