در آیات مختلف قرآن، گاه زندگی دنیا توصیف ((لعب و لهو)) شده، مانند و ما الحیاة الدنیا الا لعب و لهو: ((زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست)) (انعام - 32).
@@تفسیر نمونه جلد 23 صفحه 357@@@
و گاه توصیف به ((لعب و لهو و زینت و تفاخر و تکاثر)) شده (مانند آیات مورد بحث) و گاه از آن به ((متاع غرور)) تعبیر شده (مانند آل عمران - 185 - و آیات مورد بحث) و گاه به عنوان ((متاع قلیل)) (نساء - 77).
و گاه به عنوان امری عارضی و ظاهری و زودگذر (نساء - 94).
از مجموعه این تعبیرات و تعبیرهای دیگر قرآن به خوبی دیدگاه اسلام در مورد زندگی مادی و مواهب آن روشن می شود که برای آن ارزشی ناچیز قائل است، و تمایل و دلبستگی به آنرا ناشی از حرکتهای بیهدف (لعب) و هدفهای سرگرم کننده (لهو) و تجمل پرستی (زینة) و حب مقام و ریاست و برترجوئی بر دیگران (تفاخر) و حرص و آز و افزونطلبی (تکاثر) می شمرد، و عشق به آنرا سرچشمه انواع مظالم و گناهان می داند.
اما اگر این مواهب مادی تغییر جهت دهند و نردبانی برای رسیدن به اهداف الهی گردند، سرمایه هائی می شوند که خدا آنها را از مؤمنان می خرد و بهشت جاویدان و سعادت ابدی به آنها می بخشد، ((ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنة...)) (توبه - 111)
@@تفسیر نمونه جلد 23 صفحه 358@@@