محور بحثهای این سوره مساءله ((معاد)) است و تقریبا تمام آیات بر همین محور دور می زند ، و مسائل دیگر در آن شکل جنبی دارد .
در مسائل مربوط به معاد انگشت روی امور زیر می گذارد .
1 - انکار و تعجب کافران از مساءله معاد (معاد جسمانی ) .
2 - استدلال بر مساءله معاد از طریق توجه به نظام آفرینش ، و مخصوصا احیای زمینهای مرده به وسیله نزول باران .
3 - استدلال بر مساءله معاد از طریق توجه به خلقت نخستین .
4 - اشاره به مساءله ثبت اعمال و اقوال برای یوم الحساب .
5 - مسائل مربوط به مرگ و انتقال از این جهان به سرای دیگری .
6 - گوشه ای از حوادث روز قیامت و اوصاف بهشت و دوزخ .
7 - اشاره به حوادث تکان دهنده پایان جهان که سر آغازی است بر جهان دیگر .
در این میان اشاراتی کوتاه و مؤثر به وضع اقوام طغیانگر پیشین و سرنوشت دردناک و شوم آنها (مانند قوم فرعون ، و عاد ، و لوط ، و شعیب ، و تبع ) و نیز دستوراتی برای توجه به خدا و ذکر او به پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله ) داده شده است .
و اشاره کوتاهی به عظمت قرآن در آغاز و پایان سوره به چشم می خورد .
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 223@@@