اگر ایمان هیچ ثمری جز همین مساءله آرامش نداشت کافی بود که انسان با تمام وجود از آن استقبال کند ، تا چه رسد به ثمرات و برکات دیگر .
بررسی حال مؤمنان ، و افراد بی ایمان ، روشنگر این حقیقت است که گروه دوم در یک حال اضطراب و نگرانی دائم به سر میبرند ، در حالی که گروه اول از اطمینان خاطر بی نظیر بهره مندند ، و در سایه آن : هرگز از کسی جز خدا نمی ترسند : و لا یخشون احدا الا الله (احزاب - 39) .
هرگز ملامتها و سرزنش این و آن در اراده آهنینشان اثر نمی گذارد و لایخافون لومة لائم (مائده - 54) .
هرگز به خاطر آنچه از دست داده اند غمگین نمی شوند ، و به آنچه دارند دلبستگی شدید ندارند ، و این دو اصل سبب می شود که آرامش روحی آنها به خاطر گذشته و آینده متزلزل نشود لکیلا تاسوا علی ما فاتکم و لا تفرحوا بما آتاکم (حدید - 23) .
و بالاخره هرگز در برابر حوادث سخت سست نمی شوند ، و اندوهی به خود راه نمی دهند ، و همواره خود را برتر از دشمن می بینند : و لا تهنوا و لا تحزنوا
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 29@@@
و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین (آل عمران - 139) .
مؤمن در میدان حوادث خود را تنها نمی بیند ، دست لطف و حمایت خدا را دائما بر سر خویش احساس می کند ، و یاری فرشتگان را در وجود خویش لمس می کند .
در حالی که اضطراب حاکم بر افراد بی ایمان از خلال گفتار و رفتارشان مخصوصا به هنگام وزش طوفانهای حوادث کاملا محسوس است .