تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد21
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

آیه 57 - 62

آیه و ترجمه

وَ لَمَّا ضرِب ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلاً إِذَا قَوْمُک مِنْهُ یَصِدُّونَ(57)

وَ قَالُوا ءَ أَلِهَتُنَا خَیرٌ أَمْ هُوَ مَا ضرَبُوهُ لَک إِلا جَدَلا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ(58)

إِنْ هُوَ إِلا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَیْهِ وَ جَعَلْنَهُ مَثَلاً لِّبَنی إِسرءِیلَ(59)

وَ لَوْ نَشاءُ لجََعَلْنَا مِنکم مَّلَئکَةً فی الاَرْضِ یخْلُفُونَ(60)

وَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلساعَةِ فَلا تَمْترُنَّ بهَا وَ اتَّبِعُونِ هَذَا صِرَطٌ مُّستَقِیمٌ(61)

وَ لا یَصدَّنَّکُمُ الشیْطنُ إِنَّهُ لَکمْ عَدُوُّ مُّبِینٌ(62)

ترجمه :

57 - و هنگامی که درباره فرزند مریم مثلی زده شد قوم تو از آن می خندیدند (و مسخره می کردند).

58 - و گفتند آیا خدایان بهترند یا او؟ (مسیح، اگر معبودان ما در دوزخند مسیح نیز در دوزخ است چرا که معبود واقع شده !) ولی آنها این مثل را

@@تفسیر نمونه جلد 21 صفحه 93@@@

جدال برای تو نزدند، آنها گروهی کینه توز و پرخاشگرند.

59 - او فقط بنده ای بود که ما نعمت به او بخشیدیم و نمونه و الگوئی برای بنی اسرائیلش قرار دادیم .

60 - و هر گاه بخواهیم بجای شما در زمین ملائکه ای قرار می دهیم که جانشین (شما) گردند.

61 - و او سبب آگاهی بر روز قیامت است (نزول عیسی گواه نزدیکی رستاخیز است ) هرگز در آن تردید نکنید و از من پیروی کنید که این راه مستقیم است .

62 - و شیطان شما را (از راه خدا) باز ندارد که او دشمن آشکار شما است

شان نزول :

در سیره ابن هشام چنین آمده است : رسول خدا روزی با ولید بن مغیره در مسجد نشسته بود ((نضر بن حارث )) نیز آمد و در کنار آنها نشست، گروهی از سران قریش نیز در مجلس بودند پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) با آنها سخن گفت، ((نضر)) به مقابله برخاست، پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) با دلائل منطقی (پیرامون بطلان بت پرستی ) او را محکوم ساخت، سپس این آیه را بر آنها خواند ((انکم و ما تعبدون من دون الله حصب جهنم انتم لها واردون لو کان هؤلاء الهة ما وردوها و کل فیها خالدون ...)):

((شما و آنچه غیر از خدا می پرستید هیزم جهنم خواهید بود و همگی در آن وارد می شوید، اگر اینها خدایان بودند هرگز وارد دوزخ نمی شدند، و همگی در آن جاودانه خواهند بود)).

بعد از این ماجرا پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) از جا برخاست و رفت، در این هنگام ((عبدالله بن زبعری )) آمد و به آن جمع پیوست، ((ولید)) به ((عبدالله )) گفت : ((نضر بن حارث )) در مقابل محمد درمانده شد، و پاسخی نداشت بدهد، محمد گمان می کند ما و همه معبودهایمان هیزم دوزخیم !.

((عبدالله )) گفت : به خدا سوگند اگر من او را می دیدم پاسخش ‍ را می دادم ،

@@تفسیر نمونه جلد 21 صفحه 94@@@

از او بپرسید آیا درست است که همه معبودان با عابدانشان در دوزخند؟ اگر چنین است ما فرشتگان را می پرستیم، و یهود عزیر را و نصاری عیسی بن مریم را (چه عیبی دارد که ما با فرشتگان و پیامبرانی چون عزیر و مسیح باشیم !).

این پاسخ برای ولید و کسانی که در مجلس بودند جالب آمد، و معتقد بودند که دلیل دندانشکنی است، این سخن را خدمت پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) گفتند، رسول الله فرمود: آری هر کس دوست داشته باشد که معبود واقع شود او هم با عابدانش در دوزخ خواهد بود، این بت پرستان در حقیقت شیاطین را می پرستیدند، و هر چیز را که شیطان به آنها دستور می داد.

اینجا بود که آیه شریفه (سوره انبیاء - 101) نازل شد ان الذین سبقت لهم منا الحسنی اولئک عنها مبعدون : ((کسانی که وعده نیکی از قبل به آنها داده ایم (بندگان با ایمانی که هرگز راضی نبودند معبود واقع شوند) از آن دور نگهداشته می شوند))... و نیز آیه و لما ضرب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصدون (آیه مورد بحث ) نازل گردید.**سیره ابن هاشم جلد اول صفحه 385 (با کمی تلخیص)***

تفسیر: