تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد20
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

3 - تفسیر و من یقترف حسنة...

((اقتراف )) در جمله ((و من یقترف حسنة نزد له فیها حسنة )) هر کس حسنه ای را کسب کند ما بر حسن آن می افزائیم )) در اصل از ((قرف )) (بر وزن حرف ) به معنی کندن پوست اضافی از درخت یا پوستهای اضافی از زخم است که گاه مایه پیراستن و بهبودی می گردد، این کلمه بعدا در اکتساب به کار رفته اعم از اینکه اکتساب خوبی باشد یا بدی.

ولی به گفته راغب این واژه در بدیها بیش از خوبیها به کار می رود هر چند در آیه مورد بحث در خوبیها به کار رفته ).

لذا ضرب المثلی در عرب معروف است که می گویند: الاعتراف یزیل الاقتراف ((اعتراف به گناه، گناه را از بین می برد )).

جالب اینکه در بعضی از تفاسیر از ابن عباس و یکی دیگر از مفسران نخستین بنام ((سدی )) نقل شده که منظور از ((اقتراف حسنة )) در آیه شریفه مودت آل محمد (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) است.**(مجمع البیان) ذیل آیات مورد بحث، و تفسیر صافی، و تفسیر قرطبی.***

در حدیثی که سابقا از امام حسن بن علی (علیهماالسلام ) نقل کردیم نیز آمده: اقتراف الحسنة مودتنا اهل البیت: ((منظور از بدست آوردن حسنه مودت ما اهل بیت است )) روشن است که منظور از اینگونه تفسیرها محدود بودن معنی اکتساب حسنه به مودت اهل بیت نیست، بلکه معنی وسیع و گسترده ای دارد ولی از آنجا که این جمله به دنبال مسأله مودت ذی القربی آمده است روشنترین مصداق اکتساب حسنه همین مودت است.