آیا به راستی ممکن است اعمال نیک آدمی به خاطر اعمال بدش حبط و نابود شود؟ آیا این مساءله با عدالت خداوند از یکسو، و با ظواهر آیاتی که می گوید اگر انسان ذره ای کار نیک یا بد انجام دهد آن را می بیند منافات ندارد؟!
@@تفسیر نمونه جلد 19 صفحه 532@@@
در اینجا بحث دامنه داری است هم از نظر دلائل عقلی، و هم دلائل نقلی، که ما قسمتی از آن را در جلد دوم صفحه 70 (ذیل آیه 217 سوره بقره ) مطرح کرده ایم و ذیل آیات مناسب دیگر در آینده نیز بخواست خدا بحث خواهیم کرد)
آنچه در اینجا لازم است اشاره کنیم و در آیات مورد بحث مطرح می باشد این است که اگر کسی در مورد ((حبط اعمال )) در برابر معاصی تردید کند در مورد ((شرک )) و تاءثیر آن در حبط اعمال تردیدی نخواهد داشت، چرا که آیات بسیاری از قرآن مجید که در بالا به بعضی از آنها اشاره شد صراحت دارد در اینکه ((موافات بر ایمان )) (با ایمان از دنیا رفتن ) شرط قبولی اعمال است، و بدون آن هیچ علمی پذیرفته نیست .
قلب مشرک همچون شوره زاری است که اگر تمام بذرهای گلها را در آن بپاشند و باران حیاتبخش بر آن ببارد استعداد پرورش گلی را ندارد و جز خس از آن نمی روید .