در اندرزهای لقمان اشاره ای به آداب سخن گفتن شده بود، و در اسلام باب وسیعی برای این مساله گشوده شده، از جمله اینکه :
تا سخن گفتن ضرورتی نداشته باشد سکوت از آن بهتر است .
چنانکه در حدیثی از امام صادق (علیه السلام ) می خوانیم : السکوت راحة للعقل : ((سکوت مایه آرامش فکر است )).**وسائل جلد 8 صفحه 532***
و در حدیثی از امام علی بن موسی الرضا (علیهم االسلام ) آمده است من علامات الفقه : العلم و الحلم و الصمت، ان الصمت باب من ابواب الحکمه : ((از نشانه های فهم و عقل، داشتن آگاهی و بردباری و سکوت است، سکوت دری از درهای حکمت است )).**همان***
ولی البته در روایات دیگر تاکید شده است، ((در مواردی که سخن گفتن لازم است مؤمن باید هرگز سکوت نکند)) ((پیامبران به سخن گفتن دعوت شدند نه به سکوت ))، ((وسیله رسیدن به بهشت و رهائی از دوزخ، سخن گفتن به موقع است )).**همان***