بعضی از مفسران گفته اند که در آیه فوق نکته لطیفی وجود دارد و آن اینکه، خداوند تمام احوال ناراحت کننده ابراهیم (علیه السلام) را به ضد آن تبدیل کرد:
بت پرستان بابل می خواستند ابراهیم را با آتش بسوزانند آتش گلستان شد .
آنها می خواستند او همیشه تنها بماند، خداوند آنچنان جمعیت و کثرتی برای او قرار داد که دنیا از دودمان ابراهیم پر شد .
بعضی از نزدیکترین افراد به او گمراه و بت پرست بودند - از جمله آزر - خداوند در عوض به او فرزندانی داد که هم خود هدایت یافته بودند و هم هدایتگر دیگران شدند .
ابراهیم (علیه السلام) در آغاز مال و جاهی نداشت، اما خداوند در پایان مال و جاه عظیمی به او عطا کرد .
ابراهیم (علیه السلام) در ابتداء بقدری گمنام بود که حتی بت پرستان بابل هنگامی که می خواستند از او یاد کنند می گفتند: سمعنا فتی یذکرهم یقال له ابراهیم، ((شنیدیم جوانکی گفتگوی بتها را می کرد که به او ابراهیم می گفتند))! اما خدا آنچنان اسم و آوازه ای به او داد که به عنوان شیخ الانبیاء یا شیخ المرسلین معروف شد .**(تفسیر فخر رازی) با کمی اصلاح و تغییر.***
@@تفسیر نمونه جلد 16 صفحه 253@@@
آیه 28-30
آیه و ترجمه
وَ لُوطاً إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکمْ لَتَأْتُونَ الْفَحِشةَ مَا سبَقَکم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَلَمِینَ(28)
أَ ئنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَ تَقْطعُونَ السبِیلَ وَ تَأْتُونَ فی نَادِیکُمُ الْمُنکرَ فَمَا کانَ جَوَاب قَوْمِهِ إِلا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن کنت مِنَ الصدِقِینَ(29)
قَالَ رَب انصرْنی عَلی الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ(30)
ترجمه،
28 - و لوط را فرستادیم هنگامی که به قوم خود گفت، شما کار بسیار زشتی انجام می دهید که احدی از مردم جهان قبل از شما آنرا انجام نداده!
29 - آیا شما به سراغ مردان می روید، و راه تداوم نسل انسان را قطع می کنید، و در مجلستان اعمال منکر انجام می دهید؟!، اما پاسخ قومش جز این چیزی نبود که گفتند: اگر راست می گوئی عذاب الهی را برای ما بیاور!
30 - (لوط) عرض کرد: پروردگارا مرا در برابر این قوم مفسد یاری فرما .
تفسیر: