تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد15
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

آیه 7 - 14

آیه و ترجمه

إِذْ قَالَ مُوسی لاَهْلِهِ إِنی ءَانَست نَاراً سئَاتِیکم مِّنهَا بخَبرٍ أَوْ ءَاتِیکُم بِشهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّکمْ تَصطلُونَ(7)

فَلَمَّا جَاءَهَا نُودِی أَن بُورِک مَن فی النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ سبْحَنَ اللَّهِ رَب الْعَلَمِینَ(8)

یَمُوسی إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الحَْکِیمُ(9)

وَ أَلْقِ عَصاک فَلَمَّا رَءَاهَا تهْتزُّ کَأَنهَا جَانُّ وَلی مُدْبِراً وَ لَمْ یُعَقِّب یَمُوسی لا تخَف إِنی لا یخَاف لَدَی الْمُرْسلُونَ(10)

إِلا مَن ظلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسنَا بَعْدَ سوءٍ فَإِنی غَفُورٌ رَّحِیمٌ(11)

وَ أَدْخِلْ یَدَک فی جَیْبِک تخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیرِ سوءٍ فی تِسع ءَایَتٍ إِلی فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنهُمْ کانُوا قَوْماً فَسِقِینَ(12)

فَلَمَّا جَاءَتهُمْ ءَایَتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ(13)

وَ جَحَدُوا بهَا وَ استَیْقَنَتْهَا أَنفُسهُمْ ظلْماً وَ عُلُوًّا فَانظرْ کَیْف کانَ عَقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ(14)

@@تفسیر نمونه جلد 15 صفحه 404@@@

ترجمه:

7 - به خاطر بیاور هنگامی را که موسی به خانواده خود گفت: من آتشی از دور دیدم (همینجا توقف کنید) من به زودی خبری برای شما می آورم یا شعله آتشی تا گرم شوید.

8 - هنگامی که نزد آتش آمد ندائی برخاست که مبارک باد آنکس که در آتش است و کسی که در اطراف آن است!، و منزه است خداوندی که پروردگار جهانیان است.

9 - ای موسی! من خداوند عزیز و حکیم.

10 - و عصایت را بیفکن هنگامی که آنرا مشاهده کرد دید (با سرعت) همچون مارهای کوچک به هر سو می دود (ترسید و) به عقب برگشت و حتی پشت سر خود را نگاه نکرد، ای موسی! نترس، که رسولان در نزد من نمی ترسند.

11 - مگر کسی که ستم کند، سپس بدی را به نیک تبدیل نماید که (توبه او را می پذیرم و) من غفور و رحیمم.

12 - و دستت را در گریبانت داخل کن هنگامی که خارج می شود نورانی و درخشنده است بی آنکه عیبی در آن وجود داشته باشد، این در زمره معجزات نه گانه ای است که تو با آنها به سوی فرعون و قومش فرستاده می شوی که آنها قومی فاسق و طغیانگرند.

13 - و هنگامی که آیات روشنی بخش ما به سراغ آنها آمد گفتند، این سحری است آشکار.

14 - و آنرا از روی ظلم و سرکشی انکار کردند در حالی که در دل به آن یقین داشتند. تفسیر: