آیه و ترجمه
قَالُوا لَئن لَّمْ تَنتَهِ یَلُوط لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ(167)
قَالَ إِنی لِعَمَلِکم مِّنَ الْقَالِینَ(168)
رَب نجِّنی وَ أَهْلی مِمَّا یَعْمَلُونَ(169)
فَنَجَّیْنَهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ(170)
إِلا عَجُوزاً فی الْغَبرِینَ(171)
ثمَّ دَمَّرْنَا الاَخَرِینَ(172)
وَ أَمْطرْنَا عَلَیْهِم مَّطراً فَساءَ مَطرُ الْمُنذَرِینَ(173)
إِنَّ فی ذَلِک لاَیَةً وَ مَا کانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ(174)
وَ إِنَّ رَبَّک لهَُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ(175)
ترجمه:
167 - گفتند: ای لوط اگر از این سخنان خودداری نکنی از اخراج شوندگان خواهی بود.
168 - گفت: من (به هر حال) دشمن اعمال شما هستم.
169 - پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام می دهند رهائی بخش.
170 - ما او و خاندانش را همگی نجات دادیم.
171 - جز پیر زنی که در میان آن گروه باقی ماند.
@@تفسیر نمونه جلد 15 صفحه 323@@@
172 - سپس دیگران را هلاک کردیم.
173 - و بارانی (از سنگ) بر آنها فرو فرستادیم، چه باران بدی بود این باران انذار شدگان.
174 - در این (ماجرای قوم لوط و سرنوشت شوم آنها) آیتی است، اما اکثر آنها ایمان نیاوردند.
175 - و پروردگار تو عزیز و رحیم است. تفسیر: