جمعی از مفسران در شان نزول نخستین آیه از آیات فوق چنین آورده اند که جمعی از سران مشرکان خدمت پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) آمدند و گفتند: ای محمد تو از ما چه می خواهی؟ اگر ریاست می طلبی ما تو را سرپرست خود می کنیم، و اگر علاقه به مال داری از اموال خود برای تو جمع می کنیم، اما هنگامی که دیدند پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) در برابر این پیشنهادهایشان تسلیم نشد به بهانه جوئی پرداختند و گفتند تو چگونه فرستاده خدا هستی با اینکه غذا می خوری و در بازارها توقف می کنی؟!
آنها پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) را به خوردن غذا سرزنش کردند چرا که می خواستند او فرشته باشد، و به راه رفتن در بازارها ملامت کردند چرا که آنها کسراها و قیصرها و پادشاهان جبار را دیده بودند که هرگز گام در بازارها نمی گذاردند، در حالی که پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) با مردم در بازارها حشر و نشر داشت و با آنها مانوس بود، و امر و نهی الهی را به آنها ابلاغ می کرد، بهانه جویان ایراد کردند و گفتند: او می خواهد
@@تفسیر نمونه جلد 15 صفحه 50@@@
حکمران ما شود، در حالی که روش او مخالف سیره پادشاهان است!
آیه فوق نازل شد و این حقیقت را روشن ساخت که روش پیامبر اسلام روش همه پیامبران پیشین بوده است.**گرچه مضمون روایت فوق در بسیاری از تفسیر ها آمده است ولی آنچه ما در بالا ذکر کردیم مطابق روایتی است قرطبی در جلد 7 تفسیرش صفحه 4721 آورده است***
تفسیر: