آیه و ترجمه
قَلَ کَمْ لَبِثْتُمْ فی الاَرْضِ عَدَدَ سِنِینَ(112)
قَالُوا لَبِثْنَا یَوْماً أَوْ بَعْض یَوْمٍ فَسئَلِ الْعَادِّینَ(113)
قَلَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلا قَلِیلاً لَّوْ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَعْلَمُونَ(114)
أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لا تُرْجَعُونَ(115)
فَتَعَلی اللَّهُ الْمَلِک الْحَقُّ لا إِلَهَ إِلا هُوَ رَب الْعَرْشِ الْکرِیمِ(116)
ترجمه :
112 - (خداوند) می گوید چند سال در روی زمین توقف کرده اید.
113 - در پاسخ می گویند: تنها به اندازه یک روز یا قسمتی از یک روز! از آنها که می توانند بشمارند سؤال فرما.
114 - می گوید (آری ) شما مقدار کمی توقف کردید اگر می دانستید!
115 - ولی آیا گمان کرده اید که ما شما را بیهوده آفریده ایم و به سوی ما بازگشت نخواهید کرد!
116 - پس بزرگتر و برتر است خداوندی که فرمانروای حق است (از اینکه شما را بی هدف آفریده باشد) معبودی جز او نیست و او پروردگار عرش کریم است .
تفسیر: