آیه و ترجمه
وَ دَاوُدَ وَ سلَیْمَنَ إِذْ یحْکمَانِ فی الحَْرْثِ إِذْ نَفَشت فِیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ کنَّا لحُِکْمِهِمْ شهِدِینَ(78) فَفَهَّمْنَهَا سلَیْمَنَ وَ کلاًّ ءَاتَیْنَا حُکْماً وَ عِلْماً وَ سخَّرْنَا مَعَ دَاوُدَ الْجِبَالَ یُسبِّحْنَ وَ الطیرَ وَ کنَّا فَعِلِینَ(79) وَ عَلَّمْنَهُ صنْعَةَ لَبُوسٍ لَّکمْ لِتُحْصِنَکُم مِّن بَأْسِکُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شکِرُونَ(80)
ترجمه :
78- و داود و سلیمان را (بخاطر آور)، هنگامی که در باره کشتزاری که گوسفندان قوم آنرا شبانه چریده (و خراب کرده ) بودند داوری میکردند، و ما شاهد قضاوت آنها بودیم .
79- ما (حکم واقعی ) آن را به سلیمان تفهیم کردیم، و به هر یک از آنها (شایستگی ) داوری، و علم دادیم، و کوهها و پرندگان را مسخر داود ساختیم که با او تسبیح (خدا) میگفتند، و ما قادر بر انجام این کار بودیم . 80- و ساختن زره را به او تعلیم دادیم، تا شما را در جنگهایتان حفظ کند آیا شکر (این نعمتهای خدا را) میگذارید؟!
تفسیر: