تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد12
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

1 - زرق و برق ناپایدار

بـار دیـگـر در آیـات فـوق بـا نـقـش سـازنده مثال در تجسم معانی روبرو می شویم که چگونه قرآن مجید، حقایق عمیق عقلی را که شاید درک آن برای بسیاری از مردم به آسانی امکانپذیر نیست با ذکر یک مثال زنده و روشن در آستانه حس آنها قرار می دهد.

بـه انـسـانـهـا مـی گـویـد آغـاز و پـایـان زنـدگـی شـمـا هـمـه سـال در بـرابـر چـشـمـانـتـان تـکـرار مـی شـود، اگـر شـصـت سال عمر کرده اید شصت سال این صحنه را تماشا نموده اید.

در بـهـاران گـامـی بـه صـحـرا بـگـذاریـد و آن صـحـنـه زیـبـا و دل انـگـیـز را کـه از هر گوشه اش آثار حیات و زندگی نمایان است بنگرید، در پائیز نیز به همان صحرای سرسبز فصل بهار گام بگذارید و ببینید چگونه آثار مرگ از هر گوشه ای نمایان است .

آری شما هم یک روز کودکی بودید همچون غنچه نوشکوفه، بعد جوانی می شوید همچون گـلی پـرطـراوت، سـپـس پـیـر و نـاتـوان مـی شوید، به مانند گلهای پژمرده خشکیده و بـرگـهـای زرد و افـسرده، و سپس طوفان اجل، شما را درو می کند و بعد از چند صباحی خاکهای پوسیده شما به کمک طوفانها به هر سو پراکنده می گردد.

ولی ایـن مـاجـرا گـاهـی بـه صـورت غـیـر طبیعی است و در نیمه راه زندگی، صاعقه یا طـوفـانـی آنـرا پـایـان مـی دهـد، آنـگـونـه کـه در آیـه 24 سـوره یـونـس آمـده اسـت انـما مثل الحیاة الدنیا کماء انزلناه من السماء فاختلط به نبات الارض مما
@@تفسیر نمونه جلد 12 صفحه 448 @@@

یـاءکـل النـاس و الانعام حتی اذا اخذت الارض زخرفها و ازینت و ظن اهلها انهم قادرون علیها اتـاهـا امـرنـا لیـلا او نـهـارا و جعلناها حصیدا کان لم تغن بالامس : ((زندگی دنیا همانند آبـی اسـت کـه از آسـمـان نـازل کـرده ایـم کـه بـر اثر آن گیاهان گوناگون که مردم و چـهـارپـایـان از آن مـی خـورنـد مـی رویـد، تـا زمـانـی کـه روی زمین زیبائی خود را از آن گـرفـتـه، و اهـل آن مـطمئن می شوند، ناگهان فرمان ما شب هنگام یا در روز فرا می رسد (سـرمـا یـا صـاعـقه ای را بر آن مسلط می سازیم ) و آنچنان آنرا درو می کنیم که گوئی هرگز نبوده است ))!.

ولی بـسـیـار مـی شـود کـه حـوادث نـیمه راه زندگی باعث نابودی آن نمی گردد و مسیر طـبـیـعی خود را طی می کند ولی پایان آن نیز پژمردگی و پراکندگی، و فنا و نیستی است، همانگونه که در آیه مورد بحث به آن اشاره شده است .

بـنـابـرایـن زنـدگـی دنـیـا چه راه طبیعی خود را طی کند و چه نکند، دیر یا زود دست فنا دامانش را خواهد گرفت .