یـک انـسـان آزاده هـنـگـامـی کـه وسـوسـه هـای غـرور بـخـاطـر مـال و مـقـام در اعـمـاق دلش جـوانـه مـی زنـد بـاید ریشه آنرا با توجه به تاریخچه ی پیدایش خودش قطع کند، آنروز که خاک بی ارزش بود، آنروز که نطفه ناتوانی
@@تفسیر نمونه جلد 12 صفحه 442 @@@
بـود، آنـروز کـه بـه صـورت نـوزادی ضـعـیف و غیر قادر بر حرکت از مادر متولد گشت، هـمـانـگـونـه که قرآن در آیات فوق برای شکستن غرور آن ثروتمند بی ایمان او را به گذشته اش باز می گرداند، و از زبان آن مرد باایمان می گوید ((اکفرت بالذی خلقک من تراب ثم من نطفة ثم سواک رجلا)).