آیه و ترجمه
لِّلَّذِینَ أَحْسنُوا الْحُسنی وَ زِیَادَةٌ وَ لا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَترٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولَئک أَصحَب الجَْنَّةِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ(26)
وَ الَّذِینَ کَسبُوا السیِّئَاتِ جَزَاءُ سیِّئَةِ بِمِثْلِهَا وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لهَُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ کَأَنَّمَا أُغْشِیَت وُجُوهُهُمْ قِطعاً مِّنَ الَّیْلِ مُظلِماً أُولَئک أَصحَب النَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ(27)
ترجمه:
26 - کسانی که نیکی کردند، پاداش نیک و زیاده بر آن دارند و تاریکی و ذلت چهره هایشان را نمی پوشاند آنها یاران بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند.
27 - اما کسانی که مرتکب گناهان شدند جزای بدی بمقدار آن دارند و ذلت و خواری چهره آنها را می پوشاند و هیچ چیز نمی تواند آنها را از (مجازات) خدا نگهدارد، (چهره هاشان آنچنان تاریک است که) گوئی پاره هائی از شب تاریک صورت آنها را پوشانده، آنها یاران آتشند و جاودانه در آن خواهند ماند.
@@تفسیر نمونه جلد 8 صفحه 267@@@
تفسیر: