آیه و ترجمه
مَا کانَ لِلنَّبیِّ وَ الَّذِینَ ءَامَنُوا أَن یَستَغْفِرُوا لِلْمُشرِکینَ وَ لَوْ کانُوا أُولی قُرْبی مِن بَعْدِ مَا تَبَینَ لهَُمْ أَنهُمْ أَصحَب الجَْحِیمِ(113)
وَ مَا کانَ استِغْفَارُ إِبْرَهِیمَ لاَبِیهِ إِلا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَینَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوُّ لِّلَّهِ تَبرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَهِیمَ لاَوَّهٌ حَلِیمٌ(114)
ترجمه:
113 - برای پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) و مؤمنان شایسته نبود که برای مشرکان (از خداوند) طلب آمرزش کنند، هر چند از نزدیکانشان باشند، پس از آنکه بر آنها روشن شد که این گروه اصحاب دوزخند.
114 - و استغفار ابراهیم برای پدرش (عمویش آزر) فقط بخاطر وعده ای بود که به او داده بود (تا وی را به سوی ایمان جذب کند) اما هنگامی که برای او روشن شد که وی دشمن خدا است از او بیزاری جست، چرا که ابراهیم مهربان و بردبار بود.