در آیات گذشته پس از بحث پیرامون مشرکان و لغو پیمانهای آنها و لزوم بر چیده شدن آئین بت پرستی اشاره به وضع ((اهل کتاب )) شده بود که آنها نیز تحت شرائطی باید با مسلمانان همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند و در غیر این صورت باید با آنها مبارزه کرد.
در آیات مورد بحث وجه شباهت اهل کتاب - مخصوصا یهود و نصاری - را با مشرکان و بت پرستان بیان می کند تا روشن شود که اگر در مورد اهل کتاب نیز تا حدودی سختگیری به عمل آمده به خاطر انحرافشان از توحید و گرایش آنها به نوعی از ((شرک در عقیده )) و نوعی از ((شرک در عبادت )) است .
نخست می گوید: ((یهود گفتند: ((عزیر)) پسر خدا است ))! (و قالت الیهود عزیر ابن الله ).
((و مسیحیان نیز گفتند: ((مسیح )) پسر خدا است ))! (و قالت النصاری المسیح ابن الله ).
((این سخنی است که آنها با زبان می گویند و حقیقتی در آن نهفته نیست )) (ذلک قولهم بافواههم ).
((این گفتگوی آنها شبیه گفتار مشرکان پیشین است )) (یضاهئون قول الذین کفروا من قبل ).
((خداوند آنها را بکشد و به لعن خود گرفتار و از رحمتش دور سازد، چگونه دروغ می گویند و حقائق را تحریف می کنند)) (قاتلهم الله انی
@@تفسیر نمونه جلد 7 صفحه 361@@@
یؤفکون ).
در اینجا به چند نکته باید توجه کرد: