آیه و ترجمه
وَ إِلی عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ یَقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکم مِّنْ إِلَهٍ غَیرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ(65)
قَالَ الْمَلاُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنرَاک فی سفَاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظنُّک مِنَ الْکَذِبِینَ(66)
قَالَ یَقَوْمِ لَیْس بی سفَاهَةٌ وَ لَکِنی رَسولٌ مِّن رَّب الْعَلَمِینَ(67)
أُبَلِّغُکمْ رِسلَتِ رَبی وَ أَنَا لَکمْ نَاصِحٌ أَمِینٌ(68)
أَ وَ عجِبْتُمْ أَن جَاءَکُمْ ذِکرٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَلی رَجُلٍ مِّنکُمْ لِیُنذِرَکمْ وَ اذْکرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زَادَکُمْ فی الْخَلْقِ بَصطةً فَاذْکرُوا ءَالاءَ اللَّهِ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ(69)
قَالُوا أَ جِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ مَا کانَ یَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن کُنت مِنَ الصدِقِینَ(70)
قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَیْکم مِّن رَّبِّکُمْ رِجْسٌ وَ غَضبٌ أَ تُجَدِلُونَنی فی أَسمَاءٍ سمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَ ءَابَاؤُکُم مَّا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِن سلْطنٍ فَانتَظِرُوا إِنی مَعَکم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ(71)
فَأَنجَیْنَهُ وَ الَّذِینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ قَطعْنَا دَابِرَ الَّذِینَ کذَّبُوا بِئَایَتِنَا وَ مَا کانُوا مُؤْمِنِینَ(72)
ترجمه:
65 - و به سوی قوم عاد برادرشان هود را فرستادیم، گفت ای قوم من! (تنها) خدا را پرستش کنید که جز او معبودی برای شما نیست، آیا پرهیزگاری پیشه نمیکنید؟!
66 - اشراف کافر قوم او گفتند ما تو را در سفاهت (و نادانی و سبک مغزی) می بینیم و ما مسلما تو را از دروغگویان میدانیم.
67 - گفت: ای قوم من! هیچگونه سفاهتی در من نیست، ولی فرستادهای از طرف پروردگار جهانیانم.
68 - رسالتهای پروردگارم را به شما ابلاغ میکنم و من خیرخواه امینی برای شما هستم.
69 - آیا تعجب کرده اید که دستور آگاه کننده پروردگارتان به وسیله مردی از میان شما به شما برسد تا (از مجازات الهی) بیمتان دهد، و به یاد آورید هنگامی شما را جانشینان قوم نوح قرار داد، و شما را از جهت خلقت گسترش داد (و به نیروی بدنی قوی مجهز ساخت) پس نعمتهای خدا را به یاد آورید شاید رستگار شوید.
70 - گفتند آیا به سراغ ما آمده ای که تنها خدای یگانه را بپرستیم و آنچه را پدران ما می پرستیدند رها کنیم، حال که چنین است آنچه (از بلا و عذاب الهی) به ما وعده میدهی بیاور اگر راست میگوئی
71 - گفت: پلیدی و غضب پروردگار شما را فرا گرفته، آیا با من در مورد نامه ائی مجادله میکنید (که به عنوان معبود و خدا) شما و پدرانتان (بر بتها) گذارده اید، در حالی که خداوند هیچ فرمانی درباره آن نازل نکرده است، بنابراین شما منتظر باشید من هم با شما انتظار میکشم.
72 - سرانجام او و کسانی را که با او بودند به رحمت خود نجات بخشیدیم و ریشه کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و ایمان نیاوردند قطع کردیم.
تفسیر: