تهمت زدن به بیگناه از زشتترین کارهائی است که اسلام آن را به شدت محکوم ساخته است، آیه فوق و روایات متعدد اسلامی که درباره این موضوع وارد شده نظر اسلام را در این زمینه روشن می سازد، امام صادق (علیه السلام) از حکیمی چنین نقل میکند:
البهتان علی البری ء اثقل من جبال راسیات:
تهمت زدن به بیگناه از کوههای عظیم نیز سنگین تر است!**سفینه البحار جلد اول ماده بهت.***
تهمت زدن به افراد بیگناه با روح ایمان سازگار نیست چنانکه از امام صادق (علیه السلام) نقل شده:
(اذا اتهم المؤمن اخاه انماث الایمان فی قلبه کما ینماث الملح فی الماء)
کسی که برادر مسلمانش را متهم کند، ایمان در قلب او ذوب میشود همانند ذوب شدن نمک در آب!**اصول کافی جلد دوم صفحه 269 _ باب التهمه و سوء الظن.***
در حقیقت بهتان و تهمت، بدترین انواع دروغ و کذب است، زیرا هم مفاسد عظیم کذب را دارد، و هم زیانهای غیبت، و هم بدترین نوع ظلم و ستم است، و لذا از پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) نقل شده که فرمود:
من بهت مؤمنا او مؤمنة او قال فیهما ما لیس فیه اقامه الله تعالی یوم القیامة علی تل من نار حتی یخرج مما قاله:
کسی که به مرد یا زن با ایمان تهمت بزند و یا درباره او چیزی بگوید.
@@تفسیر نمونه جلد 4 صفحه 121@@@
که در او نیست، خداوند در روز قیامت او را بر تلی از آتش قرار می دهد تا از مسئولیت آنچه گفته است در آید.**سفینه البحار جلد اول صفحه 111.***
در حقیقت رواج این کار ناجوانمردانه در یک محیط، سبب به هم ریختن نظام و عدالت اجتماعی و آلوده شدن حق به باطل و گرفتار شدن بیگناه و تبرئه گنهکار و از میان رفتن اعتماد عمومی می شود.