در روایات میخوانیم، نسبت به مؤمنین با 000.10 (درهم و دینار) بخشیده شود، ولی نسبت به نا اهل و فاجر به مقدار حداقل. زیرا مومن کمک را در راه اطاعات خدا و فاجر در راه معصیت خدا صرف میکند.(192)
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمود: جزا افراد با تقوی غذای تو را نخورند.(193)
آری، کمک رسانی به افراد متقی، گامی در توسعه خیر و برکت و صلاح است و کمک رسانی به نا اهل، گامی در گسترش فساد و تباهی، و انسان باید بوسیله پرداخت زکات خود علاوه بر سیر کردن گرسنگان، مکتب حق و راه صلاح را گسترش دهد. کمک به اهل علم، توسعه فرهنگ است.
از امام باقر (علیه السلام) پرسیدند: چگونه مال خودم را به دیگران عطا کنم؟ فرمود: براساس فقه، عقل و سابقه هجرت.(194)