اسلام، مصرف زکات را برای هشت گروه لازم دانسته است که یکی از آنان افرادی از رؤسا و سرشناسانی هستند که اگر حمایتهای مالی از آنان به عمل آید، ابتدا خودشان و سپس قبیله آنان به اسلام جذب میشود.
البته این جذب، مقدمه گرایشهای فکری، فرهنگی و اعتقادی است، همچون جاذبه هایی که برای فرزندان در روزهای اول مدرسه آشنا میکنند و سپس رشته علمی و فکری آنان در مدرسه و دانشگاه تأمین میشود.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) سهمی از زکات را به رؤسای قبایل میدادند و در هر زمان ولی امر مسلمین میتواند این کار را انجام دهد. (105)
از همین سهم که به نام المؤلفة قلوبهم در قرآن مطرح شده است، میتوان مقداری به مسلمانان ضعیف الایمانی پرداخت کرد که اگر به حال خود رها شوند، تبعات و وسوسههای دشمنان در آنان ایجاد شک مینماید. اسلام برای پایداری آنان در دین، مشکلات اقتصادی آنان را حل میکند و این کار مقدمهای برای انس بیشتر با عمق و استدلالهای مکتب خواهد بود.(106)