]
و از بعض خطب حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده که فرمودند:
اِذا صاحَ النّاقُوسُ وَ کَبَسَ الْکابُوسُ وَ تَکَلَّمَ الْجامُوسُ فَعِنْدَ ذلِکَ عَجائِبُ وَ اَیُّ عَجائب اَنارَ النّارُ بِنَصیبَیْنِ وَ ظَهَرَت رایَةٌ عُثْمانِیَّةٌ بِوادٍ سُودٍ وَاضْطَرَبَتِ الْبَصْرَةُ وَ غَلَبَ بَعْضُهُمْ بَعْضَاً وَ صَبا کُلُّ قَوْمٍ اِلی قَوْمٍ اِلی اَنْ قالَ علیه السلام وَ اَذْعَنَ هِرْقِلُ بِقُسْطَنْطَنِیَّةِ لِبَطارِقَةِ سُفْیانی فَعِنْدَ ذلِکَ تَوَقَّعُوا ظُهُورَ مُتَکَلِّمِ مُوسی مِنَ الشَّجَرَةِ عَلی طُور.(1522)
[ترجمه: وقتی که ناقوس به صدا درآید و کابوس و ریاست طلب قیام نماید و گاو تکلم نماید (شاید مراد آن باشد که شخص عظیمالجثه و صاحب شوکت و در فهم مانند گاو باشد و حکومت نماید). و در این هنگام شگفتیهاست و چه شگفتی و عجائبی! برافروخته میشود آتش در شهر نصیبین و علم و پرچم عثمانی از سرزمین سیاهان (یا سرزمین سودان) ظاهر میگردد و شهر بصره به آشوب کشیده میشود. هر گروه و طایفهای با گروه و طایفه دیگر در مقام غلبه درآیند - تا اینکه حضرت میفرماید - هرقل که قیصر روم است برای بطارقه که یکی از سرداران لشکر سفیانی در قسطنطنیه اعتقاد پیدا نموده و از او اطاعت مینماید؛ پس در این هنگام منتظر ظهور کسی باشید که در طور سینا از درخت با موسی علیه السلام سخن گفت!]
و هم در بعضی از کلمات درر بار خود فرموده است در علامات ظهور حضرت قائم علیه السلام:
اِذا اَماتَ النّاسُ الصَّلاةَ وَ اَضاعُوا الأَمانَةَ وَاسْتَحَلُّوا الْکِذْبَ وَ اَکَلُوا الرِّبا وَ اَخَذُوا الرِّشا وَ شَیِّدوُا الْبُنْیان وَ باعُوا الدّینَ بِالدُّنْیا وَ اسْتَعْمَلوا السُّفَهاءَ وَ شاوَرُوا النِّساء وَ قَطَعُوا الاَرْحامَ وَ اتَّبَعُوا الاَهْواءَ وَ اسْتَخَفُّوا بِالدِّماءِ وَ کانَ الْحِلْمُ ضَعْفاً وَ الظُّلْمُ فَخْرَاً وَ کانَتِ الاُمَراءُ فَجَرَةً وَ الْوُزَراءُ ظَلَمَةً وَ الْعُرَفاءُ خَوَنَةً وَ الْقُرّاءُ فَسَقَةً وَ ظَهَرَتْ شَهاداُت الزُّورِ وَاسْتَعْلَنَ الْفُجُورُ وَ قَوْلُ الْبُهْتاِن وَ الاِثْمُ وَ الطُّغْیانُ وَ حُلِّیتِ الْمَصاحِفُ وَ زُخْرِفَتِ الْمَساجِدُ وَ طَوِّلَتِ الْمَنائِرُ وَ اُکْرِمَ الاَشْرارُ وَ ازْدَحَمَتِ الصُّفُوفُ وَ اخْتَلَفَتِ الاَهْواءُ وَ نُقِضَتِ الْعُقُودُ وَ اقْتَرَبَ الْمَوْعُودُ وَ شارَکَ اَزْواجِهُنَّ فِی التِّجارَةِ حِرْصاً عَلَی الدُّنْیا وَ عَلَتْ اَصْواتُ الفُسّاقِ وَ اسْتُمِعَ مِنْهُمْ وَ کانَ زَعیمُ الْقَوْمِ اَرْذَلُهُمْ وَ اتُّقِیَ الْفاجِرُ مخافَةَ شَرِّه ِ وَ صُدِّقَ الْکاذِبُ وَ ائْتُمِنَ الْخائِنُ وَ التُّخِذَتِ الْقِیّانُ وَ الْمَغازِفُ وَ لَعَنَ آخِرُ هذِهِ الاُمَّةِ اَوَّلَها وَ رَکِبَ ذَواتِ الْفُرُوجِ السُّرُوجِ وَ تَشَبَّهُ النِّساءَ بِالرِّجالِ وَ الرِّجالَ بِالنِّساءِ وَ شَهِدَ الشّاهِدَ مِنْ َغْیِر اَنْ یَسْتَشْهَدَ وَ شَهِدَ الآِخرُ قَضاءُ لِذِمامٍ بِغَیْرِ حَقٍّ عَرَفَهُ وَ تَفَقَّهَ لِغَیْرِ الدّینِ وَ اثَروُا عَمَلَ الدُّنیا عَلی الآخِرَةِ وَ لَبِسُوا جُلُودَ الْضَّأنِ عَلی قُلُوبِ الذِّئابِ وَ قُلُوبُهُمْ أَنْتَنُ مِنَ الْجَیْفِ وَ اَمَرُّ مِنَ الصَّبْرِ فَعِنْدَ ذلِکَ اَلْوَحا اَلْوَحا الْعَجَلَ الْعَجَلَ خَیْرُ الْمَساکِنِ یَوْمَئِذٍ بَیْتُالْمُقَدَّسِ لَیَأْتِیَنَّ عَلَی النّاسِ زَمانٌ یَتَمَنّی اَحَدُهُمْ اَنَّهُ مِنْ سُکّانِهِ.(1523)
[ترجمه: زمانی که مردم نماز را بمیرانند و امانت را ضایع کنند و دروغ گفتن را حلال شمارند و ربا بخورند و رشوه بگیرند و ساختمانها را محکم بسازند و دین را به دنیا بفروشند و موقعی که سفیهان را به کار گماشتند و با زنان مشورت کردند و پیوند خودشان را پاره نمودند و هواپرستی پیشه ساختند و خون یکدیگر را بیارزش دانستند، حلم و بردباری در میان آنها نشانه ضعف و ناتوانی باشد و ظلم و ستم باعث فخر گردد، امراء فاجر، وزراء ظالم و سرکردگان دانا و خائن و قاریان (قرآن) فاسق باشند. شهادت باطل آشکار باشد و اعمال زشت و گفتار بهتانآمیز و گناه و طغیان و تجاوز علنی گردد قرآنها زینت شود و مسجدها نقاشی و رنگآمیزی و منارهها بلند گردد و اشرار مورد عنایت قرار گیرند و صفها در هم بسته شود. خواهشها مختلف باشد و پیمانها نقض گردد و وعدهای که داده شد نزدیک شود. زنها به واسطه میل شایانی که به امور دنیا دارند در امر تجارت با شوهران خود شرکت جویند. صداهای فاسقان بلند گردد و از آنها شنیده شود.
بزرگ قوم، رذلترین آنهاست، از شخص فاجر به ملاحظه شرش تقیه شود، دروغگو تصدیق و خائن امین گردد، زنان نوازنده، آلات طرب و موسیقی به دست گرفته نوازندگی کنند و مردم پیشنیان خود را لعنت نمایند. زنها بر زینها سوار شوند و زنان به مردان و مردان به زنان شباهت پیدا کنند. شاهد (در محکمه) بدون اینکه از وی درخواست شود شهادت میدهد و دیگری به خاطر دوست خود بر خلاف حق گواهی میدهد. احکام دین را برای غیر دین بیاموزند و کار دنیا را بر آخرت مقدم دارند. پوست میش را بر دلهای گرگها بپوشند، در حالی که دلهای آنها از مردار متعفنتر و از صبر تلختر است. در آن موقع شتاب و تعجیل کنید. بهترین جاها در آن روز بیتالمقدس است. روزی خواهد آمد که هرکسی آرزو کند که از ساکنان آنجا باشد. مهدی موعود علیه السلام ترجمه استاد دوانی ص 963.]
[