]
هفتم - از تکالیف عباد در ظلمات غیبت، تضرع و مسئلت از خداوند تبارک و تعالی به جهت حفظ ایمان و دین از تطرق شبهات شیاطن و زنادقه مسلمین و خواندن دعاهای وارده برای این کار از جمله دعایی است که شیخ نعمای و کلینی به اسانید متعدده روایت کردهاند از زراره که گفت: شنیدم از ابوعبداللَّه علیه السلام میفرماید: به درستی که از برای قائم علیه السلام غیبتی است پیش از آنکه خروج کند پس گفتم: از برای چه؟ گفت: میترسد و اشاره فرمود با دست خود به شکم مبارک، آنگاه فرمود: ای زراره! او است منتظر و اوست کسی که شک میشود در ولادتش، پس بعضی از مردم میگویند که پدرش مرد و جانشینی نگذاشت و بعضی از ایشان میگوید که حمل بود و بعضی از ایشان میگوید که او غایب است و بعضی میگوید که متولد شد پیش از وفات پدرش به دو سال و او است منتظر غیر اینکه خداوند خواسته که امتحان کند قلوب شیعه را، پس در این زمان به شک میافتند مبطلون. زراره گفت: پس گفتم فدای تو شوم! اگر درک کردم آن زمان را کدام عمل را بکنم؟ فرمود: ای زراره! اگر درک کردی آن زمان را پس بخوان این دعا را:
اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَّرِفْنی نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ نِبیِّکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ فَاِّنَکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکْ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکْ اَللّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکْ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَّرِفْنی حُجَّتَکْ ضَلَلْتُ عَنْ دینی.(1481)
و دیگر دعایی است طویل که اولش همین دعا است، پس از آن اَللّهُمَّ لاتُمِتْنی میتَةً جاهِلیَّةً وَ لاتُزِغْ قَلْبی بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنی تا آخر دعا، و ما آن را در ملحقات کتاب مفاتیح ذکر کردیم و سید بن طاوس در جمالالأسبوع آن را ذکر کرده بعد از ادعیه مأثوره بعد از نماز عصر روز جمعه، آنگاه فرموده: و اگر برای تو عذری باشد از جمیع آنچه ذکر کردیم آن را از تعقیب عصر روز جمعه پس حذر کن از آنکه مهمل گذاری خواند آن را، یعنی این دعا را، پس به درستی که ما شناختیم این را از فضل خداوند جل جلاله که مخصوص فرموده ما را به آن، پس اعتماد کن به آن.(1482)
فقیر گوید: که قریب به همین کلام سید بن طاوس در ذیل صلوات منسوبه به ابوالحسن ضراب اصفهانی فرمودهاند و از این کلام شریف چنان مستفاد میشود که از جانب حضرت صاحبالأمر علیه السلام چیزی به دست آوردند در این باب و از مقام ایشان مستبعد نیست. و دیگر دعایی است که شیخ صدوق روایت کرده از عبداللَّه بن سنان که گفت: فرمود ابوعبداللَّه علیه السلام که زود است میرسد به شما شبهه پس میمانید بدون نشانه و راهنما و پیشوای هدایت کننده و نجات نمییابد و در آن شبهه مگر کسی که بخواند دعای غریق را. گفتم: چگونه است دعای غریق؟
فرمود میگویی:
یا اَللَّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبی عَلی دینِکَ. پس گفتم:
یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالاَبْصارِ ثَبِّتْ قَلْبی عَلی دینِکَ.
سپس فرمود: به درستی که خداوند عز و جل مقلب است قلوب و ابصار را و لکن بگو چنانکه من میگویم: یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلی دینِکَ.(1483)
[