]
هفتم - شیخ طوسی و دیگران روایت کردهاند از اسحاق بن عبداللَّه علوی عریضی که گفت: اختلاف شد مابین پدرم و عموهایم در میان چهار روزی که مستحب است روزه گرفتن آن در سال، پس سوار سدند و رفتند خدمت حضرت علی نقی علیه السلام و در آن هنگام آن حضرت در صریا مقیم بود پیش از آنکه به سرّ من رأی رود. پس از آنکه ایشان خدمت آن جناب رسیدند آن حضرت فرمود: آمدهاید که از من سؤال کنید از ایامی که در سال روزهاش مستحب است؟ گفتند: بلی! ما نیامدیم مگر برای تعیین این مطلب. فرمود: آن چهار روز یکی هفدهم ربیعالأول است و آن روزی است که روزی خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم در آن متولد شده، و دیگر روز بیست و هفتم رجب است و آن روزی است که مبعوث شده در آن روز رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم، و سوم روز بیست و پنجم ذیالقعده است و آن روزی است که در آن روز زمین پهن شده است، و چهارم روز هیجدهم ذیحجه است و آن روز غدیر است.(1127)
[