]
مؤلف گوید: که محمّد بن عبدالملک زیات به سزای خود رسید. مسعودی گفت:
چون خلافت به متوکل عباسی منتقل شد چند ماه از خلافت او که گذشت بر محمّد بن عبدالملک غضبناک شد جمیع اموال او را بگرفت و او را از وزارت معزول ساخت و محمّد بن عبدالملک در ایام وزارت خود تنوری از آهن ساخته بود و او را میخ کوب نموده بود به طوری که سرهای میخها در باطن بوده و هر که را میخواست عذاب کند امر میکرد او را در آن تنور میافکنند تا به صدمت آن میخها و ضیق مکان به سختتر وجهی معذب بود و هلاک میشد، و چون متوکل بر محمّد غضبناک شد امر کرد تا او را در همان تنور آهن افکندند محمّد چهل روز در همان تنور معذب بود تا وقتی که به هلاکت رسید و در روز آخر عمر خود کاغذ و دواتی طلبید و این دو بیت نوشت و برای متوکل فرستاد:
هِیَ السَّبیلُ فَمِنْ یَوْم اِلی یَوْمٍ - کَاَنَّهُ ماتَریکَ الْعَیْنُ فی نَوْمٍ
لاتَجْزَ عَنَّ رُوَیداً اِنَّها دُوَلٌ - دُنْیا تَنَقَّلُ مِنْ قَوْمٍ اِلی قَوْمٍ
متوکل را فرصتی نبود که آن مکتوب را به او رسانند روز دیگر که رقعه به وی رسید فرمان کرد که او را از تنور بیرون آوردند چون نزد تنور رفتند محمّد را مرده یافتند.(1009)
بدان که در باب شهادت حضرت امام رضا علیه السلام نقل کردیم که ابوالصلت را مأمون در زندان حبس کرد، یکسال در حبس بود پس متوسل شد به انوار مقدسه محمّد و آل محمّد علیهم السلام هنوز دعای او تمام نشده بود که حضرت جواد علیه السلام نزد او حاضر شد و او را از بند رهانید.
[