در کشف الغمّه از دلائل حمیری نقل شده که ابوبصیر گفت: روزی در خدمت مولای خود حضرت صادق علیه السلام نشسته بودم که آن حضرت فرمود: ای ابومحمّد! آیا امامت را میشناسی؟ گفتم: بلی، وَاللَّهِ الِّذی لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ، تویی امام من. و دست خود را بر زانو یا ران آن حضرت نهادم. فرمود: راست گفتی امام خود را میشناسی پس چنگ زن به دامان او و متمسک شو به او، پس گفتم: میخواهم که علامت امام را به من عطا فرمایید، فرمود: ای ابومحمّد! هنگامی که به کوفه مراجعت کردی خواهی یافت که اولادی از برای تو [متولد] شده به نام عیسی و بعد از او اولادی دیگر شود به نام محمّد و بعد از این دو پسر، دو دختر برای تو خواهد شد، و بدان که این دو پسر تو نامشان نوشته شده نزد ما در صحیفه جامعه در عدد اسامی شیعیان و نام پدران و مادران و اجداد و انساب ایشان و آنچه متولد شود تا روز قیامت. پس حضرت صحیفهای بیرون آورد که رنگ آن زرد بود و به هم پیچیده بود.(397)